X-MEN CURSE OF THE MUTANTS 01

ยูเนี่ยน สแควร์ ซานฟรานซิสโก เด็กแว้นท์สองคนถูกชายในชุดเสื้่อคลุมสีดำเดินชน

ใกล้กันนั้น .. พิกซี่และจูบิลี่กำลังนั่งคุยกันในร้านกาแฟกลางแจ้ง

ชายชุดดำ เดินมาถึง เขาถอดเสื้อคลุมออกและพูด ออกมาว่า " เพื่อคนของฉัน..... " พร้อมกันนั้น ร่างของเขาก็มีควันพวยพุ่งออกมา

แล้วชายชุดดำ ....ร่างของเขาก็เกิดระเบิด...เขาีระเบิดตัวเอง

ชายชุดดำระเบิดตัวเองใกล้กับจูบิลี่ .. พิกซี่วิ่งเข้ามาด้วยความเป็นห่วง ในขณะที่ จูบิลี่นั่งตะลึงในกองเลือดเนื้อของชายชุดดำ

อีกด้าน ชายหญิงคู่หนึ่ง จับตามอง เหตุการณ์นี้
หญิง - มันดูเป็นไงบ้างที่รัก ?
ชาย - มันเป็นแผนที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบเลยล่ะ.

ยูโทเปีย เกาะที่เป็นบ้านของเอ็กซ์เมน ชายฝั่งซานฟรานซิสโก
ไซคล็อปกับวูล์ฟเวอรีน กำลังดูรายงานข่าวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น วูล์ฟเวอรีนบอกว่า มันน่าจะเป็นผู้ก่อการร้ายอัลไกด้า ส่วนไซคล็อปว่ามันน่าจะเป็น ญิฮัด แต่พิกซี่มาบอกว่า - ไซคล็อป คุณน่าจะลงไปดูที่ชั้นล่างดีกว่า

 จูบิลี่ - นี่จริงจังนะ คุณ ฉันสบายดี
ดร.เนเมซิส - โอ้ ฉันเสียใจด้วย. ฉันคิดว่าด้วยปริญญาในหลายสาขาเฉพาะทางของฉันทำให้ฉันมีอำนาจตัดินใจที่นี่.  ฉันลืมไปว่าเธอยังเป็นวัยรุ่นที่อยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ. ที่จริงแล้ว ที่รัก เธอยังต้องเล่าอะไรมาอีกหน่อย ดังนั้น ช่วยนั่งอยู่ก่อน

ดร.คาวิต้า - เธอจะต้องขอโทษคุณหมอที่ดีคนนี้นะ เขาไม่จำเป็นต้องมาดูแลเรื่องเล็กๆน้อยข้างเตียงเลย

จูบิลี่ - โอ เย้. นี่มันกลุ่มปัญญาชนหัวไข่ ยินดีมาก คุณเป็นมิวแตนท์ที่ฉลาดที่สุดในกลุ่ม -- อุ้ช !
ดร.คาวิต้า - ฉันต้องขออภัยจูบิลี่ ฉันต้องขอเลือดเพิ่มเพื่อตรวจดูหลักฐานทั้งหมด

ไซคล็อป - ฟังจากที่เธอกำลังเป็นอยู่ก็รู้แล้วว่าเธอกำลังตื่นตกใจ แม่หนู.
พิกซี่ - บอกไปเลย จูบิลี่ บอกพวกเขาถึงสิ่งที่เธอบอกฉันเรื่อง มนุษย์ระเบิด น่ะ

จูบิลี่ - เยี่ยม นั่นไม่ใช่ระเบิด เขาแค่ถอดเสื้อโค้ทและผิวของเขาเริ่มประทุ และ จากนั้นเขา เหมือนกับ แตกกระจุย

ไซคล็อป - ถูกแดดเผาตอนกลางวัน มีหลายสิ่งที่ฉันคิดออก ?

วูล์ฟเวอรีน - ไอ้ขี้ก้าง นายไม่เคยอยากรู้สิ่งที่ฉันคิดเลยใช่ไหม ?

ท่าเีิรือประมง สิ่งมีชีิวิตประหลาดโผล่ขึ้นมา คนที่อยู่ที่ันั่นคิดว่า มันเป็นมิวแตนท์ และ มันก็เริ่มฆ่าคนที่นั่น

ดร.คาวิต้า - เธอเหมือนจะติดเชื้อในระหว่างการระเบิด คือว่าเลือดสาดมาในพื้นที่หลายส่วนของร่างกาย ลำคอ ตา โพรงจมูกหรือปาก ทั้งหมดมันติดง่ายมาก.

ไซคล็อป - แล้วเธอจะเป็นไง ?

ดร.เนเมซิส - ไม่ เธอยังไม่มีการเปลี่ยนสภาพเป็นอย่างที่คุณคิด นั่นยังอีกนาน แต่ การติดเชื้อในกระแสเลือดของเธอมันแพร่กระจายเร็วมาก. มีเพียงเวลาเท่านั้นที่บอกได้ และ ตอนนี้ นั่นคือสิ่งเป็นข่าวร้ายสำหรับเด็กสาวของพวกเรา. แน่นอนว่า นั่นคือภาพรวมที่เราต้องขบคิด

ไซคล็อป - ภาพรวม ?

ดร.เนเมซิส - ฉันหวังว่าคณจะรับฟังคำของฉันง่ายๆ นั่นคือ ความรู้ในสาขานี้ของฉันยังไม่คอยเที่ยงตรงนัก

ดร.เนเมซิส - ไวรัสที่มันถูกผลิตขึ้นมา การระเบิดมันหมายความเกินกว่าการก่อการร้ายกระจอกๆ ผู้ก่อเหตุต้องการจะแพร่กระจายไวรัส

ไซคล็อป - แล้วคุณรักษามันได้ไหม ?

ดร.เนเมซิส - แน่นอน ทั้งหมดที่ผมต้องการคือเวลาสิบปีและเงินทุนสิบล้านดอลลาร์. ฉันเกรงว่ายิ่งเวลาผ่านไป จูบิลี่ของเราจะยังติดเชื้ออยู่.

จูบิลี่ - ฉันได้ยินชื่อของฉันนะ. อะไรจะเกิดขึ้นต่อล่ะ ?

ทุกคนหันไปมองทางจูบิลี่

จูบิลี่ - ทุกท่าน ?

แปซิฟิก ไฮ
คนแก่ - ลิซ่า กลับมาที่เตียงเหอะ มันเพิ่งครึ่งคืนเอง.
ลิซ่า - ฉันนอนไม่หลับ หัวใจของฉันกำลังเร่งเครื่อง. รัตติกาลมันช่างดูจะสว่างไสว. รัตติกาลต้องการตัวฉัน.
คนแก่ - ฮือ ? เธอเพิ่งได้แผลจากสิ่งนั้นเมื่อเช้านี้เอง. ฉันรู้ว่ามันน่าหงุดหงิด แต่ เธอจำเป็นต้องพักผ่อน. มาที่เตียงเหอะ โอเค ?

คนแก่.- ลิซ่า ?

สาวที่ชื่อลิซ่าก็หายตัวไปทางระเบียง

ยามรัตติกาล แวมไพร์ทั้งสามตน ตัวแรกคือหญิงสาวรูปงาม (รู้สึกจะชื่อ อไลซซ่า ) ชายในสูท ( แบรดลีย์ ) และ แวมไพร์ตัวที่โผล่มาที่ท่าเรืองประมง ( ขอเรียกว่า ??? ไปก่อน )
??? - ดูที่เหยื่อสิ พวกมันดูคล้ายฝูงหนูเลย.
ลิซ่่า - คุณเรียกฉันสินะ
??? - นี่เป็นสิ่งหนึ่งเป็นความยาวนานที่สุด
??? - เธอมาเพื่ออุทิศตนเพื่อพวกเรา ใช่มั้ย ที่รัก ?
ลิซ่า - ใช่ ฉัน .. กระหาย.
??? - ขอให้พวกเราได้ดับความกระหายของหมู่เราร่วมกันเถอะ

แบรดลี่ย์ - ฉันนับได้ยี่สิบสี่คน. ฉันคิดว่าพวกเราทำได้ดีกว่าและ คนเดียวที่ เขา ต้องการไม่ได้อยู่นี่
อไลซซ่า - ไม่ต้องกังวล  สิ่งเหล่านี้จะเป็นระเบิด เป้าหมายของพวกเราได้รับไปในขนาดที่น้อยกว่า แต่ เธอจะมาหาพวกเรา เมื่อเชื้อทีติดอยู่ในกระแสเลือดของเธอเติบโตจนแข็งแรงพอ.
แบรดลี่ย์ - ฉันก็หวังแบบนั้น
           -  ฉันยังอยากเห็นว่าเรื่องนี่จะดำเนินไปได้อย่างถูกต้องแค่ไหน
อไลซ่า - อย่ากังวลเรื่องนี้เลย แบรดลี่ย์

"แผนหลักกำลังดำเนินไปอย่างสมบูรณ์"

ไซคล็อป - เราต้องออกไปตรวจสอบเรื่องนี้ ในพื้นที่ของเรา ในความรับผิดชอบของเรา.

สตอร์ม - ฉันจะไปเอง

วูล์ฟเวอรีน - อุ้ อุ้ ถ้านั่นมีโอกาสมากว่านี่เป็นคนที่เราคิดไว้ สตอร์ม. มันอาจเป็นความคิดที่ดีสำหรับเธอเพื่อทำให้มันกระจ่าง. เมื่อพิจารณาจากประวัติของเธอแล้ว

สตอร์ม - นั่นเป็นเหตุผลว่า ทำไมมันน่าจะเป็นฉัน ฉันรู้จักเขา รู้ว่าเขาคิดอย่างไร ฉันสามารถจะ --

ไซคล็อป - ไม่ได้

ไซคล็อปถามวูล์ฟเวอรีน - นายอยากได้ใคร ?
วูล์ฟเวอรีน -ขึ้นอยู่กับ นายอยากเห็นแบบไหน หรือ ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องนี้.

ไซคล็อป - เริ่มติดตามสถานการ์ณตั้งแต่ตอนนี้ แต่ถ้ามันได้มายากลำบากนัก ..

วูล์ฟเวอรีน - ก็เอาความยากลำบากกลับไปซะ..

ย่านดาวน์ทาวน์ - วูล์ฟเวอรีน เลือก แองเจิ้ล และ พิกซี่ มาตรวจสอบพื้นที่ พอถึงประตูบานหนึ่ง วูล์ฟเวอรีนบอกว่า - ไม่ได้มีแต่พวกเราที่นี่

พวกเขาเจอกับพวกกุ๊ยแต่พวกมันก็โดนอัดราบในเวลาไม่นาน (เปลืองหน้ากระดาษจริงๆ)

วูล์ฟเวอรีนกับพิกซี่เข้าประตูมา
พอเขาเปิดไฟ แวมไพร์ตัวหนึ่งก็จู่โจมเข้าหาเขา - เลือดของแกมันอุ่นและหอมหวาน

วูล์ฟเวอรีนเสียบอกแวมไพร์เข้าให้
แวมไพร์บอกว่า - จ้าวแห่งแวมไำพร์กำลังจะมาถึง โลกใบนี้จะต้องเปลี่ยนไปตลอดกาล
แต่พอพูดจบวูล์ฟเวอรีนก็ฟันคอแวมไพร์ขาด

ดร.คาวิต้า - ความอึดอัดของคุณแสดงออกมาชัด
จูบิลี่ - ฉันสบายดี.

ดร.คาวิต้า - เธอเป็น ในความเป็นจริง ทั้งหมดต้องไม่ค่อยสบาย การเกลียดแสงแดดเป็นอาการแรกที่จะแสดงออกมา เธอจะต้องยืนยันสิ่งหนึ่ง เธอต้องออกไปนั่งข้างนอก คุณต้องออกไปจากตรงนั้นเพียงแค่ยี่สิบห้านาทีและคุณจะดูซีดลงภายในไม่กี่วินาที

ดร.คาวิต้า - ที่จริงมันเป็นเรื่องสำคัญ ฉันควรวัดสัญญาณชีพเพื่อให้แน่ใจว่าคุณ --
จูบิลี่ - อย่ามาแตะต้องฉัน ( เธอหงุดหงิดมาก )
จูบิลี่ - ฉัน ฉันเสียใจ มันแค่รู้สึกว่า ฉัน..ฉัน

จูบิลี่ - ฉันจำเป็นต้องอยู่ลำพังสักพัก ได้โปรด

ดร.เนเมซิส - เรากำลังศึกษาเรื่ององค์ประกอบและรูปทรงของไวรัส มันดูเหมือนถูกออกแบบมาให้โจมตีสมองส่วนไฮโปธาลามัส กับ..ผลลัพธ์ที่น่าสนใจ

ดร.เนเมซิส - มันเป็นความฉลาดที่ชั่วร้ายของวิศวพันธุกรรมอย่างแท้จริง. ความอยากที่มาจากสมองส่วนกลาง
ไซคล็อป - อธิบายสิ.

ดร.เนเมซิส - เมื่อหญิงมีครรภ์เกิดอยากกินของดอง มันคือวิธีการที่ร่างกายส่งสัญญาณว่าต้องการสารอาหาร เยี่ยม บางที ความยากต้องเชื่อมโยงเข้าสู่แกนกลางของสมองที่เกี่ยวข้องกับสภาวะจิต เชื่อมโยง ความต้องการทางกายเข้ากับสภาพจิตใจ.  ผมบอกเรื่องนี้อย่างงี่เง่าว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ

ไซคล็อป - เรื่องธรรมชาติ มีข่าวดีกว่านี้อีกไหม ?
ดร.เนเมซิส - ยินดีที่คุณถาม. มันไม่จำลองตัวนอกร่างที่มันติดต่อ  มันจึงไม่แพร่กระจายได้ง่ายๆ ดูเหมือว่าเราต้องพยายามเลี่ยงไม่ให้มันเกิดการระบาด

มีสัญญาณเตือนดังขัดจังหวะ

วูล์ฟเวอรีน - ในเซฟเฮ้าส์ห่างจากสแควร์ไม่กี่บล็อก -- อาวุธ ชุดรบ และ อีกหลายร่าง. พวกเขาทั้งหมดดูยังสดๆ สถานการณ์ดูเหมือนจะมาและจะไปจากเราได้ในทุกทิศทางและ ฉันคงต้องใช้เวลานานมากในการขนพวกมันออกไป

ไซคล็อป - พวกเขาได้ยึดหัวหาดเอาไว้ นั่นไม่ค่อยดีนัก

วูล์ฟเวอรีน - นั่นมากไปแล้ว.
             - ฉันได้จัดการตัวดูดเลือดกระจอกๆไปตัวหนึ่ง เธอบอกว่า จ้าวแห่งแวมไพร์อยู่ในเมืองนี้แล้ว

ไซคล็อป - เรียกทีมของนายมา โลแกน
ไซคล็อป - เป็นเวลาของเอ็กเมนซ์ที่จะหยุดยั้ง้สงคราม

" เราได้เอาตัวเราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ ปัญหาของแดร็กคูล่า แล้ว "

ภาพสุดท้ายจูบิลี่ ออกจากเงา มาอยู่ท่ามกลางอาทิตย์ยามเย็น เธอเอามือบังแสงเอาไว้

อธิบาย
1. Jubilee (ชื่อจริง จูบิเลชั่น ลี ) เธอเป็นมิวแตนท์ที่มีพลังสร้างระเบิดแสงจากปลายนิ้ว วูล์ฟเวอรีนเป็นคนพาเธอเข้าสถาบันซาเวียร์ ความสัมพันธ์ของเธอกับเขา้เหมือนพ่อกับลูกสาวและอาจารย์กับศิษย์
2. การระเบิดตัวเองนั้น เป็นแผนการแพร่กระจายเชื้อแวมไพร์ที่ถูกผลิตขึ้นให้กับฝูงชน ซึ่งคือคนที่ออกมาในยามค่ำคืนของคืนนั้น