2011-02-05

X-MEN PHOENIX WARSONG 2006 #3 | การถือกำเนิดของคุ้กคูส์

โฟบี้ - บ้านงั้นเหรอ ?
ชายลึกลับ - ใช่แล้ว โฟบี้ กลับมาที่วีพ่อน พลัส กลับมาที่เดอะ เวิรลด์
โฟบี้ - พักสักนาทีนะ นี่มันไม่ถูกต้อง..
ชายลึกลับ - แน่นอนมันเป็นแน่ โฟบี้ ผมส่งพวกเธอ คุ้กคูส์ออกไปให้อยู่ในรังของเอ็กซ์เมน ผมจำเป็นต้องให้เธอพัฒนาความสามารถพิเศษของเธอ แต่ ตอนนี้ เยี่ยม มองไปรอบๆสิ ที่นี่เป็นที่ๆเป็นของเธอ

เซเลสตี้ - เปลือยอยู่ในหลอดทดลองนี่นะ ฉันไม่คิดงั้นหรอก ?
ชายลึกลับ - ตอนนี้ เซเลสตี้
เซเลสตี้ - ใครคือชายคนนี้ ในทุกความหมาย ?
ซับไลม์- ผมคือดร.จอห์น ซับไลม์ ผมเป็นคนสร้างวีพอน พลัส ฟาซิลิตี้. ผมสร้างสถานที่แห่งนี้เพื่อคุณและพวกพี่น้องทุกคนของคุณ.
เซเลสตี้-พี่น้องเหรอ ?

โฟบี้ - ชู่ว์ เซเลสตี้
เซเลสตี้ - แต่นี่มันน่าขยะแขยง โฟบี้ เขายัดพวกนั้นลงในขวดแก้วละ--
โฟบี้ - ถ้าพวกนี้คือพี่น้องของเรา ทำไมเราไม่สามารถได้ยินสัญญาโทรจิตจากพวกนี้ น่าจะเป็นอย่างนั้นด้วยไม่ใช่หรือ.

ซับไลม์ - เธอแค่ไม่รู้จักภาษาเท่านั้นโฟบี้ ตั้งใจฟังหน่้อย มินดี้เข้าใจดี.

มินดี้ - ใช่
ซับไลม์ -มันคือเสียงที่เธอได้ยินมาตลอดทั้งชีวิต มันฝังอยู่ในกระดูก พลังงานแปรเปลี่ยนเป็นข้อมูล พวกพี่น้องของเธอได้อยู่เพื่อรวบรวมมัน.

" และ บัดนี้ มันเป็นเวลาที่คุณจะได้ใช้มันแล้ว "
เบื้องหน้าของพวกเธอมีอุปกรณ์ทรงกลมสามอันรูปทรงเหมือนไข่
โฟบี้ - เดี๋ยวมินดี้ อย่าไปจับมัน
มินดี้ - ไม่ โฟบี้ เธอรู้ว่าซับไลม์ถูก นี่เป็นก้าวเล็กๆของการออกมาอยู่ลำพังมันน่าสนุกดี แต่ เราอยู่กับพวกนี้.เราเป็นความหมายของสิ่งนี้
โฟบี้ - นั่นอาจจะเป็นความจริงมาก่อน .. แต่ตอนนี้เราหมายถึงเพื่อบางสิ่งด้วยนะ.

โฟบี้ - เมื่อเปลวเพลิงมาหาเรา มันสร้างความหวาดหวั่นแก่เอ็กซ์เมน สร้างความหวาดหวั่นให้คาเลสตี้ ฉันยังรู้สึกถึงเธอแม้แต่ตอนนี้ ลองพยายามมองนอกกรอบดูบ้าง--
เซเลสต้ - ฉันไม่ได้ทำอะไรสักอย่างนะ
โฟบี้ -เธอคิดว่ามันคือฟีนิกซ์ หล่อนทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ มันรู้สึกจะเห็นพ้องกับฉัน...

โฟบี้ -และทั้งหมดที่อยู่นี้ รู้สึกว่ามันผิดพลาด
มินดี้-โฟบี้ ฟีนิกซ์เป็นสิ่งที่ผิดพลาด มันพยายามทำให้เราสับสน

มินดี้ - แต่เราถูกสร้างมาเพื่อให้เป็นหนึ่งเดียว
ยังไม่ทันเถียงกันจบก็มีสายพลังงานพุ่งเข้ามาใส่มินดี้
( สรุปอารมณ์ครับ เซเลสตี้ไม่มั่นใจปฏิเสธทั้งตัวตนของคุ้กคูส์และฟีนิกซ์  มินดี้รู้สึกดีกับสิ่งที่คุ้กคูส์เป็น โฟบี้ชอบความเป็นฟีนิกซ์)

โฟบี้ - มินดี้!
มินดี้(ถูกลากเข้าไปในเครื่อง)-โฟบี้ ฉันเป็นส่วนหนึ่งของมันแล้วในตอนนี้ และ มันฟังชัดเจนมาก
มินดี้ - ฉันได้ยินมัน
ซับไลม์- ฉันเสียใจที่รักของฉัน
สายพลังงานผุดจากพื้นดินมาพันขาของโฟบี้
โฟบี้ - ไม่
ซับไลม์ - แต่ ฉันต้องเรียกร้องเอาจริงๆ

โคลอสซัส - สก็อตต์เราเห็นแล้ว
ไซคล็อป - ทั้งหมดนั่นคือ เดอะ เวิรลด์  เป็นที่ๆจอห์น ซับไลม์ใช้สร้างซุปเปอร์โซลเยอร์ที่ใช้ฆ่ามิวแตนท์และฉันพนันได้เลยว่าเขายังมีรถนักฆ่าอีกเป็นกองร้อยที่รอเจอกับเราใต้กลุ่มควันนั่น. ลอยตัวอยู่นิ่งๆก่อนปีเตอร์
ไซคล็อป - มันคือเวลาที่เราต้องกำหนดประเด็น เรามาที่นี่เพื่อช่วยพวกสาวๆ..หรือ ทำลายพวกเธอ. เอมม่า คุณกำลังจับสัญญาณโทรจิตอยู่ใช่ไหม ?

ไวท์ควีน - สาวๆอยู่ข้างล่างนั่น..แต่จิตของพวกเธอเงียบมาก..ปกปิด เหมือนพวกเธอกำลังหลับ ?
ไซคล็อป - คิดตี้ สัญญาณล่ะ ?
ชาโดว์แคท - มีสัญญาณจำนวนมาก. มีเพียงสัญญาณเดียวที่ชัดเจนถูกส่งมาจากหน่วยชิลด์ ดูเหมือนพวกเขาจะมีเจ้าหน้าที่ภาคสนาม.ขอเวลาสักนาทีและ--
ไวท์ควีน - รอเดี๋ยว

ไวท์ควีน - สาวๆ พวกเธอพร้อมจะคุยแล้วตอนนี้...
เสียงโทรจิต - คุณฟรอสต์ นั่นคุณใช่ไหม ? คุณฟรอสต์ คุณฟรอสต์ ?
ไซคล็อป - ผมได้ยินพวกเธอ แล้วเรื่องฟีนิกซ์ละเป็นไง ?
ไวท์ควีน - ติดตามไม่ได้.พวกสาวๆกลับเป็นจิตหนึ่งเดียวอีก พวกเธอรู้สึกเจ็บปวดแต่พวกเธอปลอดภัย

ไวท์ควีน - หรือ อย่างน้อย นั่นคือสิ่งที่พวกเธอต้องการให้เราคิด

โคลอสซัส - งั้นเราจะไปช่วยหรือ..
ไซคล็อป - ยังพุ่งประเด็นไปที่สิ่งเดียว แต่ทั้งสองอย่าง ก้าวแรกคือสิ่งที่คล้ายกัน...


เตะก้นใครสักคน
เจก - ชิลด์จงสั่งการ นี่คือเจ้าหน้าที่เจก โอ. ผมอยู่ใต้พื้นโลก กำลังติดตามสาวสามคน. พวกเธอมีชื่อว่า โฟบี้ มินดี้ เซเลสตี้ พวกเธอยังเด็กแต่ชุดลำลอง แถมยังทำลายรถล่าสังหารเพียงแค่เหยียบมันด้วยฝ่าเท้าของพวกเธอ ... สวัสดี ? ... โอเคผมต้องกลับไปตามเรื่องนี้สักสิบนาที ตอนนี้คงมีบางคนอยากติดต่อผมกลับบ้าง หรือไม่ก็ ...

ปรากฏว่าเซเลสตี้มาคว้าคอเขาเอาไว้
เจก - นีเซเลสตี้ใช่ไหม ? เธอมาเงียบๆแบบนี้จะฆ่าตัวตายเหมือนคนพวกนั้นหรือไง.
เซเลสตี้ - นั่นแหละที่คิดไว้
เจก - อะไรนะ
เซเลสตี้ - ยิงฉันซะ
เจก - อะไรนะ
เซเลสตี้ - ก่อนมันจะสายเกินไป
เจก - อะไรนะ
เซเลสตี้-เลิกพูดอะไรนะซะที
เจก - งั้นเธอก็เลิกพูดบ้าๆ
เซเลสตี้ - คุณไม่เข้าใจหรอก คุณฟรอสต์รู้ว่า ฉันควบคุมมันไม่ได้.
เจก -ตกลง งั้นนี้เป็นครั้งสุดท้าย อะไรนะ ?
เซเลสตี้ - คุณเคยได้ยินเรื่องของฟีนิกซ์ไหมล่ะ ?
อีกด้าน ไวท์ควีนได้ยินกระแสจิตที่เรียกตัวเองและเธอตามกระแสจิตนั้นไปโดยไม่สนว่าจะเป็นกับดักหรือไม่เพราะกระแสจิตนั้นขอให้เธอไปเร็วเข้า
ไวท์ควีนมาพบกับหลอดทดลองที่ด้านในบรรจุร่างที่ไม่สมบูรณ์เอาไว้
และร่างเหล่านั้นเรียกไวท์ควีนว่า " แม่ "
ไวท์ควีน - ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ .
ร่างในหลอดทดลอง - ใช่ มองดูสิ พวกเราจดจำได้.
                        - นักเรียนของคุณ กลุ่มเฮลลิออน ถูกฆ่าตาย..คุณเจ็บปวดและหลับไปอย่างยาวนานช่วงหนึ่ง
                        - นั่นเป็นโอกาสให้ดร.ซับไลม์สร้างพวกเรามาจากคุฯ ไข่หนึ่งพันใบในหลอดแก้วอันเดียว ตอนนั้นเรายังตัวน้อยนิด. เขาพาเรามาที่นี่ ทำให้เราเติบโตและเขาบอกว่าพวกเราจะเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้งในวันหนึ่ง เขาได้บอกเรามานานแสนนานแล้ว
                        - แม่ แม่ แม่ เรา.. เรารักคุณ
กระแสจิตของพวกในหลอดทดลองแรงมากจนไวท์ควีนรับไม่ไหว
ไวท์ควีน - มันเรียบร้อยดี ฉันอยู่ในกายเพชร มันช่วยยับยั้งโทรจิตของพวกเธอ ฉันไม่ได้ยินพวกเธอเลยตอนนี้
ไซคล็อป - คุณโอเคนะ

ไวท์ควีน - มันเป็นอะไรที่แปลกประหลาด เป็นความจริงที่ขัดแย้งที่หญิงสาวที่เพิ่งรู้ว่าไข่ของเธอได้ถูกเอามาสร้างพวกลูกสาวร่างกายพิกลพิการจนเต็มห้อง คิดเหรอว่าตัวเธอจะโอเค ?
ไซคล็อป - ก็แฟร์พอควร งั้นเริ่มกันเถอะ .. มันย่ำแย่นะ
ไซคล็อป - นี่คือโครงการวีพอน พลัส. จอห์น ซับไลม์ทำเรื่องนี้ ทุกสิ่งในนี้มีเพื่อสงคราม
            - และเรากำลังคุยกันเรื่องเอ็มบริโอนับพัน
            - ผมรู้ว่าคุณเปิดใจสนับสนุนพวกเธอ.แต่ผมอยากให้คุณเตรียมรับเรื่องนี้ด้วย เอมม่า. เราต้องค้นหาสถานที่ๆพวกเธออยู่และสิ่งที่พวกเธอทำได้

สักพักพวกชาว์โดวแคทก็กำลังถูกสายพลังงานจู่โจม
ชาโดวแคท- พอจะมาช่วยทางนี้สักนิดได้ไหม ?
เจก - โอเค เซเลสตี้ คุณหยุดบ้าสักพัก เพราะ พวกเพื่อนคุณมานี่แล้ว
เซเลสตี้ - พวกเขามาสายไปแล้วฆ่าฉันซะ
เจก - หุบปากซะ
เซเลสตี้ - ฆ่าฉัน
เจก- หุบปากเหอะ
เซเลสตี้ - ฆ่า--
เจก - หุบ

ไวท์ควีน - เซเลสตี้ โฟบี้และมินดี้อยู่ไหน ?
เจก - เธอบอกว่าซับไลม์ได้ตัวพวกเธอๆไปแล้ว. และตอนนี้เธอมาบอกว่า
เซเลสตี้ - ฆ่าหนูเถอะ
เจก- มันเก่าไปแล้วหนูน้อยๆ
ไวท์ควีน - ตอนนี้ ตอนนี้ เซเลสตี้. ฉันได้เห็นหนูเหมือนเด็กน้อยแต่โทรจิตที่บ้าคลั่งที่ดึงดูดพวกเรามามันเป็นชนิดเดียวกับ--

เซเลสตี้ - ออกไปจากจิตของหนู คุณช่วยหนูไม่ได้
ไวท์ควีน - เซเลสตี้ ..
เซเลสตี้ - คุณอย่าคิดอย่างนั้น ฟีนิกซ์ต้องการออกมา และ คุณควบคุมมันไม่ได้.
ไวท์ควีน - แต่บางที ฉันอาจหยุดมันได้ ถ้าเธอปล่อยให้ฉันเข้าไป..

เซเลสตี้ - คุณจะไปทำอะไร ?
ไวท์ควีน - แค่ปิดสวิทซ์ไม่กี่ตัวในสมองของเธอ มันเป็นวิธีการเดียวกับศาสตราจารย์ซาเวียร์ที่ช่วยจีน เกรย์ เมื่อเธอกลายเป็นดาร์ก ฟีนิกซ์ในครั้งแรก
เซเลสตี้ - เขาใช้การบล็อกกระแสจิตเพื่อหยุดฟีนิกซ์
เซเลสตี้ - แต่เรื่องนั้นมันไม่สำเร็จ ศาสตราจารย์เกรย์ยังถูกฟีนิกซ์ครอบงำอยู่ดี ..
ไวท์ควีน - ฉันรู้

ไวท์ควีน - เซเลสตี้
เซเลสตี้ - หนูจะยังเป็นหนูอยู่อีกไหม ?
ไวท์ควีน - ฉันไม่รู้ที่รัก.

เซเลสตี้ - อย่าร้องไห้สิ หนูจะปล่อยให้คุณเข้าไป -คุณ--แม่...หนูพร้อมแล้ว

ไวท์ควีน กำลังจะเข้าไปในจิตของเซเลสตี้แต่ถูกสายพลังงานเล่นงานข้างหลังจนสลบ

เซเลสตี้ เปล่งพลังเพลิงออกมารอบตัว - แม่...หนูเสียใจ ?
(ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนบังคับสายพลังงานมาเล่นงานไวท์ควีนเอง)
เปลวเพลิงพวยพุ่งออกมาทะลุหลังคาบนสุดของ เดอะ เวิรลด์ จนเผาแบล็กเบิร์ดลำแรกพังไป

บีสต์ - สก็อตต์ นี่แฮงค์ เราเสียการติดตามซอมบี้คุกคูส์ แต่เรามาถึงที่นี่แล้วและยานแบล็กเบิร์ดที่สองจะลอยตัวต่ำกว่าเครื่องเจ้ทของนาย ...
พวกเขาเปิดประตูยานบินออกมาเพราะเห็นยานลำแรกโดนเผา แต่ซอมบี้คุ้กคูส์ซุ่มอยู่และเข้าจู่โจมพวกเขาทันที
สายพลังงานพุ่งขึ้นมาจากด้านล่างเข้าเล่นงานวูล์ฟเวอรีน
ซอมบี้เอสเม่ - เราทั้งหมดอยู่ฝ่ายเดียวกัน

วูล์ฟเวอรีน- ซอมบี้คุกคูส์จากวีพอนพลัสที่ทำลายมิวแตนท์ทั้งหมดนี่นะอยู่ฝ่ายเดียวกัน ? ฉันไม่คิดงั้นแน่.
ซอมบี้เอสเม่ - มาเถอะ ศาสตราจารย์โลแกน นี่มันปัญหาใหญ่กว่านั้นมาก เราไม่ต้องพูดกันมากกว่านี้

ซอมบี้เอสเม่ - มันคือเวลาที่เราต้องช่วยโลกใบนี้
เซเลสตี้ เอาแต่พูดว่า -อย่าปลดปล่อยมัน

ไซคล็อป-เอมม่า คุณต้องเชื่อมโยงกับเธอ ช่วยเธอควบคุมมัน
ไวท์ควีน - ฉันทำไม่ได้
ไซคล็อป - ทำเถอะ เอมม่า เธอคือลูกสาวของคุณนะ

ไวท์ควีน - เธอบอกกับฉันเองว่า ฉันไม่สามารถเข้าไปรวมกับฟีนิกซ์ได้แต่เธอทำได้. มันสายไปแล้วที่จะช่วยเหลือ สก็อตต์ นี่มันคือเวลาที่ต้องทำลายซะ
ไซคล็อป - พระเจ้าช่วยเราด้วย

ไซคล็อป- ปีเตอร์ คิตตี้ เธอมีนาโนเทกอยู่ในโครงกระดูก ! ลองแทรกผ่านเข้าไป ( เวลาที่ชาว์โดว์แคทใช้พลังแทรกผ่านกับสิ่งมีชีวิตสิ่งแปลกปลอมที่เป็นวัตถุสิ่งของที่อยู่ภายในจะถูกทำลายและสร้างความเจ็บปวดให้กับสิ่งมีชีวิตนั้น )
ชาโดว์แคท-ไม่รู้สิ นั่นอาจจะเป็นการช่วยเหลือหรือทำให้เจ็บปวดมากขึ้น. สก็อตต์
ไซคล็อป - เยี่ยม ตอนนี้ได้เวลาหาคำตอบแล้ว ไปเลย

โคลอสซัสเตรียมขว้างชาโดว์แคทใส่คิตตี้ แต่ชาโดว์แคทให้รอก่อน
วูล์ฟเวอรีนพุ่งลงมาจากเบื้องบน เฉาะหัวเซเลสตี้ทันที แต่มันสายไปแล้วพลังงานฟีนิกซ์รักษาแผลนั้นในทันที
เซเลสตี้กลายเป็นฟีนิกซ์และพุ่งออกไปจากเดอะเวิร์ล
ฉันคือชีวิต
ฉันคือเปลวเพลิง
ฉันจะเผาผลาญสิ่งที่ใช้การไม่ได้
ภาพตัดเข้ามา เจก โอ , โคลอสซัส และ ไซคล็อป ถูกเล่นงานจนสลบ
หลอดแก้วที่บรรจุร่างคุ้กคูส์ที่ไม่สมบูรณ์ถูกทำลายราบคาบ
ไวท์ควีน - ก็ได้ เซเลสตี้
ไวท์ควีน - ตอนนี้ แม่จะบ้าให้ดูแล้ว

2011-02-01

X-MEN PHOENIX WARSONG 2006 #2 | ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

ไวท์ควีน - ไม่นะ..นี่มันเอาอีกแล้ว
ไวท์ควีน - มันถูกแล้วล่ะ สก็อตต์. พวกนี้คือสาวๆของฉัน พวกคุ้กคูส์. พวกเธอไม่ใช่...
ไวท์ควีน - ไม่นะ..นี่มันเอาอีกแล้ว
ไวท์ควีน - มันถูกแล้วล่ะ สก็อตต์. พวกนี้คือสาวๆของฉัน พวกคุ้กคูส์. พวกเธอไม่ใช่...

ไวท์ควีน - ฟีนิกซ์
วูล์ฟเวอรีน(หมอบอยู่ในเปลวเพลิงที่กำลังเผาผลาญ)- ทำให้ฉันดูโง่เลย.

ไวท์ควีน - #โลแกน รอก่อน ! ฉันขอบอกว่า--"#
วูล์ฟเวอรีน(กางกรงเล็บ) - ฉันได้ยิน เอมม่า
วูล์ฟเวอรีน(พุ่งเข้าใส่คุ้กคูส์ที่กลายเป็นฟีนิกซ์) - ฉันแค่ไม่เชื่อเธอ.
ไวท์ควีน - โลแกน !
ไวท์ควีน - สก็อต หยุดเขาที.
ไซคล็อป - แต่เท่าที่เห็น เขาน่าจะทำถูกแล้ว.

ไซคล็อป(ยิงออพติกบลาสต์ออกจากตาเพราะถูกเอมม่าถอดแว่น)
ไวท์ควีน - คุณจะทำเพื่อฉันและทำเพื่อคุณไม่ใช่หรือ ?

ออกติกบลาสต์ยิงใส่วูล์ฟเวอรีนกระเด็น
ไซคล็อป - บ้าแล้ว เอมม่า ! คุณจำครั้งสุดท้ายที่สิ่งนี้เกิดขึ้นไม่ได้หรือไง
คุ้กคูส์บินหนีไป

ไซคล็อป- ฟีนิกซ์กินพลังงานจากออพติกบลาสต์ของผม ถ้าผมจู่โจมที่พวกสาวๆที่รู้เรื่องนี้ดีอะไรมันจะเกิดขึ้น --

วูล์ฟเวอรีนที่นอนควันฉุย - เถียงกัน..ทีหลังเถอะ. พวกเธอกำลังไปจากที่นี่แล้ว

ไซคล็อป - ได้เลยโลแกน. นายอยู่นิ่งๆและรักษาตัวไป เอมม่าให้แฮงค์ดูแลสถาบัน และ บอกปีเตอร์กับคิตตี้ไปเจอกับเราที่เครื่องเจ้ต!
ไวท์ควีน-ได้เลย.

ไซคล็อป - และ หลังจากนั้น เธอต้องเริ่มหาคำอธิบายแล้วว่านี่มันนรกอะไรกัน เธอจะต้องทำเรื่องนั้นอยู่เบื้องหลัง ?!
โคลอสซัส(อยู่บนเครื่องแบล็กเบิร์ด) - ขึ้นมาเลย พวกเธอเกือบหลุดพิกัดของเรดาห์แล้ว
ไซคล็อป - เดินเครื่องเลย ปีเตอร์.

โคลอสซํส - คิดตี้ มันนานแค่ไหนแล้วที่พวกเราคว้าน้ำเหลว?
(ตอนฟีนิกซ์เอนด์ซองพวกเขาจับฟีนิกซ์ไม่สำเร็จ)

คิตตี้- เราจะไม่พลาดหรอกที่อัตราเร่งตอนนี้
ไซคล็อป - ปีเตอร์ เราจำเป็นต้องลดน้ำหนักลงบ้าง

โคลอสซัส(ปีเตอร์เปลี่ยนผิวโลหะเป็นผิวปรกติ) - ขอโทษนะ
โคลอสซัส - สก็อตต์ ฉันรู้ว่าครั้งสุดท้ายที่จีนกลับมา..นายไม่คิดว่าฉันสามารถที่จะทำ --
(โคลอสซัสไม่มั่นใจว่าเขาจะสู้กับฟีนิกซ์ได้)
ไซคล็อป - ลืมมันซะปีเตอร์ นายกับคิตตี้อยู่ที่นี่ในตอนนี้เพราะฉันรู้ว่านายจะทำอะไรก็ตามที่จำเป็นจะต้องทำ

ไซคล็อป(หันกลับมา)-แล้วคุณล่ะเป็นไงเอมม่า ?
ไวท์ควีน - คุณต้องเชื่อฉัน สก็อตต์. ฉันรู้จักสาวๆพวกนี้ดีและพวกเธอ--
ไซคล็อป - แสดงให้เห็นแล้วว่าตกอยู่ในการควบคุมของฟีนิกซ์และจงใจเผาโลแกนให้เหลือแต่กระดูก

ไซคล็อป-จีนเกรย์เคยเป็นที่หนึ่งในหมู่ผู้ทรงพลังโทรจิตที่เคยเผชิญหน้ามาบนดาวเคราะห์ดวงนี้.และ ถ้าควบคุมฟีนิกซ์ไม่ได้ --ถ้าเธอเกือบจะเผาผลาญโลกเป็นเถ้าถ่าน--ผมไม่เห็นว่าพวกเด็กๆจะเป็นอะไรนอกจากนี้. เพราะงั้น ผมจำเป็นต้องบอกคุณว่า เราไม่น่าจะปล่อยให้พวกเธอลอยไปมาอยู่ในท้องฟ้าอีกเป็นครั้งที่สองเมื่อเราหาพวกเธอเจอ

ไซคล็อป - และ ผมหวังจริงๆเลยว่าคุณต้องมีสักคำตอบที่ดี

ไวท์ควีน - ฟีนิกซ์เคยควบคุมร่างของฉัน ฉันรู้ว่ามันรู้สึกเหมือนกับอะไร ฉันรู้จักว่ามันหิวกระหายแค่ไหน

ไวท์ควีน - แต่คุ้กคูส์ไม่รู้สึกเหมือนอย่างนั้น พวกเธอมีเปลวเพลิงแต่ปราศจากความหิวกระหาย. ถ้าฟีนิกซ์อยู่ในตัวของพวกเธอ มันยังไม่ตื่นขึ้นมา

ไซคล็อป-ทั้งหมดถูกต้องเอมม่า

ชาโดว์แคท - รอเดี๋ยวนะ งั้นนั่นคือมันงั้นเหรอ ? เสียงเธอไม่ค่อยมั่นใจในบางสิ่งที่ยังพิสูจน์ไม่ได้และนั่นเราไม่มีอะไรต้องกังวลเรื่องนี้เหรอ ?
ไวท์ควีน - ไม่มีอะไรต้องกังวลงั้นเหรอ ?
" ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นเลย ที่รัก"

ณ เอ็กซ์แมนชั่น วูล์ฟเวอรีนที่รักษาตัวแล้วอยู่กับบีสต์พวกเขากำลังเจอกับซอมบี้คุ้กคูส์(โซฟีและเอสเม่)
บีสต์-โลแกน ฉันต้องเดินเครื่องจับสัญญาณคลื่นสมองและตรวจจับความร้อนในทุกตรอกซอกซอยของเอ็กซ์แมนชั่น -- พวกคุ้กคูส์ได้ไปจากอาคารแล้ว. เราควรจะเตรียมพร้อมเครื่องเจ้ตลำที่สองและ --
วูล์ฟเวอรีน -นายไม่ได้กลิ่นของมันเลยหรือไง ?
บีสต์ - ฉันเกรงว่านั่นจะเป็นกลิ่นเนื้อวูล์ฟเวอรีนลวกที่ลอยมาแตะจมูกตอนนี้

วูล์ฟเวอรีน - นั่นไง
บีสต์ - พวกเด็กๆเธอมาทำอะไรที่นี่ ? เธอต้่องกลับไปอยู่ในห้องของเธอไม่ใช่มาเตร็ดเตร่รอบๆเครื่องซีรีบรานะ.
วูล์ฟเวอรีน - พวกนั้นไม่ใช่เด็กๆหรอก แฺฮงค์

วูล์ฟเวอรีน - พวกเธอไม่ใช่แม้แต่สิ่งมีชีวิต

บีสต์ - พระองค์ท่าน

วูล์ฟเวอรีนพุ่งเข้าไปแต่ประตูเครื่องซีรีบราปิดเสียก่อน



ซอมบี้คุ้กคูส์เข้าไปใช้เครื่องซีรีบรา
เอสเม่ - # สวัสดีพี่น้อง#
โซฟี - #ตอนนี้ เธอแค่คิดว่าเธอจะไปที่ไหน ?#
คุ้กคูส์ทั้งสามได้รับการติดต่อจากซอมบี้คุ้กคูส์
โฟบี้ - โซฟี เอสเม่ ?
เซเลสตี้ - แต่พวกเธอตายไปแล้ว
โซฟี - พวกเธอแค่ยังไม่เข้าใจ
โซฟี - เปลวเพลิงที่หล่อนได้มอบให้เธอ.ทำให้หล่อนตื่นขึ้นมาก่อนหน้านี้.และตอนนี้หล่อนพยายามชี้นำเธอให้จากไป
เอสเม่-แต่เรามีชะตากรรมที่แตกต่างกัน.

เซเลสตี้ - เปลวเพลิง ฟีนิกซ์ ! มันได้กลับมาแล้วและมันกำลังจะครอบงำพวกเรา. เรากำลังจะกลายเป็นผงธุลี ! เหมือนกับศาสตราจารย์เกรย์. เรากำลังจะ--เรากำลังจะไปทำลาย--ทำลายทั้งหมด--

โซฟี - อย่าโง่ไปหน่อยเลย เซเลสตี้. มันไม่ใช่ว่าเปลวเพลิงที่นำพาเรามา.มันคือเรานำเปลวเพลิงมา. มันคือสิ่งที่พวกเราทั้งหมดได้ซ่อนเอาไว้มาตลอดเวลา
เอสเม่-ในขั้วกระดูกของพวกเรา.
ขณะเดียวกันพวกไซคล็อปบนแบล็กเบิร์ดก็ได้รับการรายงานเรื่องซอมบี้คุ้กคูส์พวกเขาไม่อยากเชื่อเลย
แบล็กเบิร์ดมาเจอกับคุ้กคูส์จนได้ ไวท์ควีนเชื่อมโทรจิตให้ไซคล็อปคุยกับคุ้กคูส์ เขาพยายามชี้ให้เห็นว่าฟีนิกซ์เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด

แต่ คุ้กคูส์กลับเถียงว่า พวกเธอไม่ใช่ จีน เกรย์.

พวกเธอเป็นสิ่งที่เลวร้ายกว่านั้น

และอีกด้านวูล์ฟเวอรีนพังประตูเข้าไปและกำลังจะซัดกับซอมบี้คุ้กคูส์
คุ้กคูส์ได้ใช้อำนาจจิตทำให้ไซคล็อปกดปุ่มระเบิดแสงช้าลง และ พวกเธอหนีไปได้
อีกด้านพวกซอมบี้คุกคูส์ก็หนีไปได้อีกเหมือนกัน ซอมบี้โซฟีทำแขนหลุดไปข้างหนึ่ง บีสต์กำลังจะไปเตรียมเครื่องบินอีกลำ แต่วูล์ฟเวอรีนมองแขนของโซฟีแล้วบอกให้บีสต์รอเดี๋ยวและให้บีสต์ไปเตรียมกล้องจุลทรรศน์ดีกว่า ดูเหมือนวูล์ฟเวอรีนจะเอะใจอะไรบางอย่าง
บีสต์กับวูล์ฟเวอรีนเอาเครื่องแบล็กเบิร์ดทูว์ออกบิน
วูล์ฟเวอรีนติดต่อไซคล็อป - ซัมเมอร์สนี่คือโลแกน เรากำลังบิน. ไม่มีสัญญาณจากซอมบี้เหาะได้.พวกเธอกำลังคุยกันเรื่องว่าจะติดตามพี่น้องของเธอไป เรากำลังอยู่บนเส้นทางที่จะไปเจอกับนาย
ไซคล็อป - ตรวจสอบดูสิ แฺฮงก์ได้อะไรจากกระดูกของพวกเธอบ้าง ?
บีสต์ - มันคือนาโนเทกโนโลยีบางอย่าง.มันแทรกเอาไว้ในโครงกระดูก.นั่นอย่างน้อยได้ืทำให้เราเริ่มมีคำอธิบายว่าศพพวกนั้นเคลื่อนไหวได้ยังไง

ไซคล็อป - นักเรียนทุกคนในสถาบันผ่านการตรวจร่างกายหมดแล้วนี่ ทำไมนายไม่เคยเจอเรื่องนี้มาก่อน ?
บีสต์ - ใช่ มันน่าแปลก ฉันจำไม่ได้ว่าเคยสงสัย ฉันจำไม่ได้ว่าเคยคิดที่จะสงสัย...

บีสต์ -เดี๋ยวนะ เรากำลังพูดเรื่องอะไรกันนี่ ?
ไซคล็อป - ผม ผมไม่รู้. ผมจำไม่ได้
ไวท์ควีน - ฉลาดกันมากแม่หนูน้่อย.

ไวท์ควีน - นับจากวันที่พวกเธอมาถึง ไม่มีใครในพวกเรา ไม่แม้กระทั่งฉัน แม้กระทั่งจีน ที่เคยรู้สึกเอะใจ --

ไวท์ควีน -นั่นคือการบล็อกจิตใจ. ในจิตของพวกเราทุกคน พวกเธอกันเราไว้จากสิ่งที่เราสงสัยกัน. บางทีนั่นอาจเป็นเหล็กไนที่ฝังอยู่
พอพวกเขาตั้งหลักได้ก็เกิดคำถามต่อไป

พวกคุ้กคูส์เป็นใคร ? มาจากไหน ? และกำลังจะไปไหน ?

วูล์ฟเวอรีนบอกว่าเขามีคำตอบให้สองคำถามสุดท้าย

วูล์ฟเวอรีนยกแขนของซอมบี้โซฟีขึ้นมา

วูล์ฟเวอรีน - เพราะว่า ฉันเพิ่งจำได้่ว่าฉันเคยได้กลิ่นอย่างนี้ที่ไหนมาก่อน
ที่ฐานบัญชาการของวีพอนพลัส เจ้าหน้าที่เจ็ก โอ (ไอ้หนุ่มนี่จะกลายเป็นคนสวมเกราะวอร์แมชชีน มาร์ก ทรี ในอนาคตต่อจากตอนนี้) ถูกส่งมาเพื่อจับตาการทำงานของแผนกวีพอนพลัสที่สร้างซูเปอร์โซลเยอร์ หลังจากที่เขาส่งภาพรายงานไปให้หน่วยชิลด์ เขากำลังเผชิญกับความเบื่อหน่าย ( เพราะทำงานจับตามาสามเดือนเข้าไปแล้ว ) เขาบอกว่าเขาจะเขียนคำร้องให้ส่งเขาไปที่ไหนก็ได้เขาไม่แคร์หรอก
เจ็ก โอ ตกใจมาที่เจอกับคุ้กคูส์และดูเหมือนว่าเซเลสตี้จะรู้สึกประทับใจตัวเขา มินดี้กับโฟบี้ก็เอาแต่แซวเธอเรื่องเจ็ก

เซเลสตี้ บริเวณนี้มันผิดปรกติและเธอก็อยากจะกลับบ้าน ..

โฟบี้ กลับบอกว่า ไม่เอาน่า ที่นี่คือที่ๆเราแสวงหา
จู่ๆก็มีจักรกลที่คอยทำลายสิ่งมีชีวิตออกมา เจ็ก บอกให้พวกคุ้กคูส์ไปหลบอยู่ข้างหลังเขา(สุภาพบุรุษมากครับ)
แต่คุ้กคูส์ได้ระเบิดจักรกลพวกนั้นในพริบตา

เจ็ก ติดต่อไปยังหน่วยชิลด์แจ้งว่าใบคำร้องที่ขอย้ายไปทำงานที่อื่น เขาขอยกเลิก (ตอนนี้เขาไม่เบื่อแล้ว)
ไวท์ควีน - ดูคุณเงียบไปนะที่รัก
ไซคล็อป- ออกไปจากหัวผมซะ.
ไวท์ควีน - ฉันไม่ได้เป็นคนวางแผนเรื่องการบล็อกจิตนั่นนะ สก็อตต์ คุ้กคูส์ต่างหากที่ทำ

ไซคล็อป- ใช่สิ คุ้กคูส์. ในครั้งสุดท้ายที่ผมไปที่ เดอะ เวิร์ล (ชื่อเรียกของฐานวีพอนพลัส) ผมสู้กับซุปเปอร์โซลเยอร์ที่ทุกประดิษฐ์ขึ้นมาตัวหนึ่ง ตัวที่สามารถสลายทุกคนเพียงแค่มองไปที่พวกเขาเท่านั้น เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมสัตว์ประหลาดที่สร้างขึ้นมาเพื่อกำจัดมิวแตนท์ทุกคนบนดาวเคราะห์ดวงนี้. พวกสัตว์ประหลาดถูกฟูมฟักใน เดอะ เวิร์ล.  พวกคุ้กคูส์ของคุณมาจากที่ไหนกัน.
(เหตุการณ์นี้่เป็นตอนที่ไซคล็อป-วูล์ฟเวอรีน-และ แฟนโทเม็กซ์บุกไปทำลายเวพอนสิบสิบห้า)

ไวท์ควีน - มองในแง่ดีหน่อยที่รัก เครื่องจักรสังหารตัวน้อยสามคนที่เป็นผลผลิตจากโครงการวีพอนพลัสน่าจะจัดการง่ายกว่ากลุ่มดาร์กฟีนิกซ์สามตัวที่อพ็อกคาลีพส์เป็นผู้นำมา ใช่ไหม ?

ไซคล็อปมองไวท์ควีนเงียบกริบ

ไวท์ควีน - .. มันดูไม่มีความรักในดวงตาของคุณเลย
ไซคล็อป -  ไม่ ผมรักคุณเอมม่า ผมช่วยอะไรเรื่องนั้นไม่ได้ แม้แต่กระทั่งตอนนี้

ไซคล็อป - ผมแค่ไม่เชื่อถือคุณ.
( ปัญหาครอบครัวเกิดทุกครั้งที่มีฟีนิกซ์มาเกี่ยวครับ)
พวกคุ้กคูส์ดิ่งตัวลงมาในโพรง ทิ้งเจกเอาไว้ข้างบน
พวกเธอลงมาข้างล่างสุด โฟบี้วางมือลงบนอุปกรณ์ชิ้นหนึ่ง
โฟบี้ - และ ที่นี่คือที่ๆเราจะไปเพื่ออธิบายเรื่องเสียงเรียกของมัน
จอภาพปรากฏภาพชายผู้หนึ่ง
ชายคนนั้น - อ่าห์ ในที่สุด สวัสดีสาวๆ
             - ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
เราทั้งหมดรอคอยเธอมานานแล้ว .
เบื้องหน้าพวกคุ้กคูส์คือหลอดแก้วสีเขียวที่บรรจุร่างของหญิงสาวที่หน้าตาเหมือนกับพวกเธอ !?

2011-01-30

X-MEN | PHEONIX WARSONG 2006 | #1 What's a Cuckoo ?

เสียงจากความมืดชี้นำสเต็ปฟอร์ด คุ้กคูส์ออกจากห้องนอนกลางดึก
พวกเขาคิดว่าพวกเขารู้จักเธอ

พวกเขาเรียกเธอว่าคุ้กคูส์

เหล่าเด็กกำพร้าตัวน้อยที่น่ากลัวกับหัวใจที่ไม่อาจสัมผัสและทั้งหมดรวมเป็นหนึ่งเดียว

เฮลลิออน - เยี่ยมเลย ดีจ๊ะ สาวๆ.
คุ้กคูส์ - ไปตายเหอะ เฮลลิออน
เฮลลิออน - มาเถอะน่า. เธอนอนไม่หลับ ฉันก็นอนไม่หลับ ทำไมเราไม่ ...

ผู้มีพลังจิตที่น่ารัก

คุ้กคูส์ - พวกเราไม่ใช่ พวกดรอยด์ ที่เธอกำลังค้นหาอยู่นะ
เฮลลิออน - ทางนี้ก็ไม่ใช่ พวกดรอยด์. ฉันคือ..

จงเล่นกลในห้องรับเแขก

พวกเขาแน่ใจมากว่าพวกเขารู้จักเธอจนกระทั่งถึงตอนนี้ที่โลกทั้งใบของพวกเขาเกือบแตกเป็นเสี่ยงๆ , พวกเขาไม่เคยสงสัยในคำถามง่ายๆ.

คุ้กคูตัวเดียว คือ อะไร ?
คุ้กคูตามหารังของนกที่เสียงไพเราะ.
( วูล์ฟเวอรีน โคลอสซัส และ ชาโดว์แคท นั่งคุยกันที่สนามหญ้า )
และวางไข่ของเธอที่ตรงกลางของการกกไข่
( บีสต์อยู่ในห้องทดลอง )
และนกกระจิบตัวน้อยที่โง่เขลาก็ไม่เคยได้ล่วงรู้ความแตกต่าง.
( ไซคล็อปกับไวท์ควีนกำลังหลับสนิท )
จนกระทั่ง มันได้สายเกินไปมากเสียแล้ว.

(พวกคุ้กคูส์ออกมาที่หลุมฝังศพของพี่น้องอีกสองคนที่ตายไป คือ โซฟี และ เอสเม่ )

เซเลสตี้ - เดี๋ยวนะ มินดี้ ที่นี่ เรามาทำอะไรที่นี่ ?
มินดี้(ขาว) - ฝันเหรอ ?
เซเลสตี้ - โอ้ ใช่สิ กำลังฝัน. เสียงนั้นมีจริง หรือ ไม่ใช่อย่างนั้น , โฟบี้ ?
โฟบี้(ชมพู)- ไม่หรอก. คาเลสตี้ นี่มันในความเป็นจริง


เซเลสตี้- ดูสิมินดี้ พี่น้องของพวกเรา. บางทีเราอาจมาเพื่อเยี่ยมพวกเขา
มินดี้ - ไม่ นั่นไม่มีใครพูดในหัวของเรา..
เซเลสตี้ - ใช่..เธอพูดว่าเราเป็น.. พูดว่าเราเป็น.. แต่ เราไม่ได้เป็น. เรา --

มินดี้ - เราคิดไม่ออกว่าเราเป็นอะไรกัน คาเลสตี้
เซเลสตี้- ชู่ เธอส่งเสียงดังเกินไปแล้ว
โฟบี้ใช้โทรจิต - #ใช้หัวใจของเธอ. ตอนนี้ จงฟัง..เธอสามารถรู้สึกถึงมัน, หรือ เธอทำไม่ได้ล่ะ ? #

ใช่แล้ว

โฟบี้ปีนบนป้ายหลุมศพ -# นั่นคือที่เธอเป็น #
ใช่แล้ว....
                            -# และเธอกำลังเรียกเรา...#
โฟบี้ลอยตัวขึ้น บนฟ้า
รอเดี๋ยวนะ
คุ้กคูส์ทั้งสามลอยขึ้นไปบนฟ้า

# มัน...คือ ..เวลา ออกจากไข่แล้ว..#

รอเดี๋ยว ... ใช่ มันต้องมาถึง... แต่ไม่ใช่แบบนี้ .. ไม่ ... รอก่อน..ไม่ !!

หลุมฝังศพนั้นเป็นของ อดีต ฟีนิกซ์ จีน เกรย์ ซัมเมอร์ส 
เสียงโทรศัพท์ดังลั่น ปลุกไซคล็อปและไวท์ควีนตื่นมา
ไวท์ควีน - อืม--? รอเดี๋ยวนะ
ไซคล็อป - โว้ว ทั้งหมดมันเรียบร้อยดี เอมม่า .. มันแค่เสียงโทรศัพท์น่ะ.

ไซคล็อปลุกไปรับโทรศัพท์ - ฮัลโหล ?
ไวท์ควีน - มีปัญหาแล้ว สก็อต..

ไซคล็อป - ใช่ แฮงค์โทรมา เขาบอกว่า --

ไวท์ควีน ลอยขึ้นจากเตียง - ไม่หรอก สก็อตต์ เป็นปัญหาจริงๆ

ไซคล็อป - โอ พระเจ้า
ไวท์ควีนกลายเป็นฟีนิกซ์และปล่อยพลังเพลิงแผดเผาไซคล็อปทันที
แล้วฟีนิกซ์ก็เผาคนอื่นๆในสถาบันซาเวียร์แล้วทะลวงออกไปนอกโลก

ทั้งหมดนั่นเป็นความฝันหรืออาจแค่ภาพนิมิต
ไซคล็อปวางโทรศัพท์ - แฮงค์โทรมาน่ะ. เขาบอกว่า มีบางสิ่งกำลังเกิดกับคุ้กคูส์...เอมม่า มีอะไรผิดปรกติหรือเปล่า ?

ไวท์ควีนเปลี่ยนเป็นกายเพชร - ไม่มีหรอก. ไปกันเถอะ.
(มันเป็นนิสัยของเธอไปแล้วที่เวลารู้สึกหวั่นใจหรือต้องการคุมอารมณ์จะเปลี่ยนเป็นกายเพชร)

ไซคล็อป - คุยกับผมสิเอมม่า. คุณเปลี่ยนเป็นกายเพชร. ต้องมีสักอย่างกำลังรบกวนใจคุณอยู่
ไวท์ควีน - พลังแห่งความใส่ใจของคุณ คงจะแปรปรวนนะ
ไซคล็อป - งั้นถ้าทุกอย่างเรียบร้อยดี ผมควรจะทำอะไร ?
ไวท์ควีน - ไม่ต้องหรอก. คุณดีหมดทุกสิ่งทุกอย่าง. ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ไซคล็อป - โอเค คุณพูดว่า ผมไม่เชื่อคุณ และ ผมขอเวลาสักนาทีเพื่อที่จะ ...

เฮลลิออน คุยกับมิวแตนท์คนอื่น - ผมคิดไม่ออกเลยว่าพวกเธอทำมันได้อย่างไร แต่ พวกเธอได้ดำดิ่งลงไปใน --

ชาโดว์แคทหันมาคุยกับไวท์ควีน - คุณป้อนพวกสาวๆด้วยอะไรน่ะ เอมม่า ?
ไวท์ควีน - แค่อาหารไดเอทของการตามร่องรอย กระแสจิต และ การควบคุมจิตใจ คิตตี้. ทำไมเธอถามแบบนั้น

ไวท์ควีน ตกใจเมื่อเห็นคุ้กคูส์ - โอพระเจ้า
O*N*E SENTINEL กำลังตามจับพวกคุ้กคูส์ที่บินได้เพราะพวกเธอกำลังออกนอกพื้นที่หวงห้ามโดยไม่ได้รับอนุญาติ
ไซคล็อป - พวกคุ้กคูส์บินได้ด้วยหรือนี่ ?
ไวท์ควีน - ไม่ เฮลลิออน หยุดเดี๋ยวนี้ !
เฮลลิออน - คุณกำลังพูดถึงอะไรครับ ?

ไวท์ควีน - เธอเป็นพวกเทเลไคเนติกเพียงคนเดียวที่นี่ ตอนนี้เอาพวกสาวๆลงมาก่อน หรือ จะให้ฉัน --
เฮลลิออน - ผมไม่ใช่คนทำ อ่านใจผมได้เลย ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะทำอย่างนี้

ไวท์ควีน - เธอแย่มาก ,แย่มากเลย สาวๆ.
เซเลสตี้ -# คุณฟรอสต์ ! นี่เซเลสตี้นะคะ หนูไม่ได้ต้องการให้มันเกิดขึ้น -- พวกเขาสั่งหนู ! #

ไวท์ควีน - เธอจงร่วงลงสู่พื้น
(ไวท์ควีนใช้พลังสั่งจิต)

คุ้กคูส์ร่วงลงมาและวันเซนติเนลรับพวกเธอไว้
พวกคุ้กคูส์ฟื้นขึ้นมาในห้องมืดซึ่งเป็นภาพในจิตของแต่ละคนที่ไวท์ควีนแบ่งแต่ละคนออกจากกัน
ไวท์ควีน - พวกมันไม่ได้ยินฉัน.
ไวท์ควีน - ตอนนี้ มีแค่ฉันกับเธอ. ดังนั้น ฉันจะเข้าไปในสมองของเธอและเค้นเอาคำตอบทุกอย่างที่ฉันอยากรู้ หรือ เธอจะเล่าให้ฉันฟังเอง.
           - อะไรที่ทำให้เธอต้องซ่อนจิตจากฉัน ?
โฟบี้พังกำแพงจิตจับมือมินดี้และคาเลสตี้เอาไว้ - ไม่ !
ไวท์ควีน - อย่ามาทำโง่เลย. ฉันสอนเธอมาจำได้ไหม ? เธอไม่แข็งแกร่งพอสำหรับเรื่องนี้.

คุ้กคูกุมขมับพวกเธอกำลังถูกแทรกซึมจิต
โฟบี้ - เราจะหยุดคุณ.
ไวท์ควีน - ไม่ ไม่ได้ ไม่ใช่ในหัวของฉัน ? เธอทำไม่ได้ .. เธอออกไป .. ออกไป !
มินดี้ - เกิดอะไรขึ้นคะ มิสฟรอสต์ ?
#คุณฟรอสต์ ?#

#เธอไปแล้วมินดี้.#

เซเลสตี้ - โอพระเจ้า มินดี้ โฟบี้ ฉันสามารถรู้สึกเธอได้อีกครั้ง ฉันเคยคิดว่า ..
โฟบี้ - หุบปากเถอะ เซเลสตี้

เซเลสตี้ - โฟบี้ ทำไมต้องเป็นเธอ -- เธอดึงจิตของเธอออกไปใช่ไหม ? แต่คุณฟรอสต์ก็ปล่อยให้เราไป ! โฟบี้ทำไมกัน ?
โฟบี้-เพราะฉันหงุดหงิดกับเสียงบ่นของเธอไงล่ะ.
มินดี้ - ฮ่า.

เซเลสตี้ - และเธอ-- มินดี้ อย่าไปนะ เราคือสามรวมเป็นหนึ่ง เราทำไม่ได้ --
โฟบี้ - มีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นกับเราเซเลสตี้.และเธอจำเป็นต้องมีเราเพื่อแสดงให้เห็นว่าทุกสิ่งจะยังเหมือนเดิมใช่ไหม ? เราไม่เคยมีความคิดว่าอะไรบ้างที่เราสามารถทำได้

โฟบี้ - แต่เรากำลังจะไปค้นหามันให้เจอ.
ไวท์ควีน - ฉันแยกพวกเธอออกจากกัน. พวกเธอจะได้ทำอย่างนั้นไม่ได้อีก. แต่เธอต่อต้าน มันหนักหนามาก...มันเจ็บปวด.
           - ตอนนี้ พวกเธอเป็นอิสระ.แต่ยังคงแยกขาดจากกัน. สับสน. แสวงหา. พวกเธอจะมาหาคุณอย่างอ่อนแรง. คุณจงใช้โอกาสนั้นจัดการพวกเธอให้หนักพอที่จะหยุดยั้งพวกเธอไว้

ชาโดว์แคท - โอเค มันเป็นทางการดี. เธอเป็นนักจิตวิทยาตัวจริงเลย.
ไวท์ควีน - เราคิดไม่ออกว่าพลังใหม่จองพวกเธอมาจากไหน แคเธอรีน. เราต้องหาให้พบ.
ชาโดว์แคท -การกลายพันธุ์ครั้งที่สองไม่มีอะไรใหม่หรอก.และมันมักจะเกิดในเวลาที่ตึงเครียดมากๆ ถูกมั้ย แฮงค์ ?
บีสต์ - ใช่ และ การทดลองที่ฉันได้ทำมานานได้แสดงว่าไม่มีพลังงานจากภายนอกส่งผ่านมาจากสาวๆพวกนี้.
ไซคล็อป - เอมม่า. อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ?

ไวท์ควีน - ฉัน..เคยฝันว่า ฉันฆ่าคุณ พวกคุณทุกคน และ ฉันเผาผลาญโลกทั้งใบ

ไซคล็อป - นั่นมันจบไปแล้ว เอมม่า.
ไวท์ควีน - ไม่
ไซคล็อป - จีนจากไปแล้ว. คุณไม่จำเป็นต้องไปแบกรับภาระของเธออีก.
ไวท์ควีน - พวกเธอเป็นนักเรียนของฉัน. ถ้าฉันคุมเรื่องนี้ไม่ได้ พวกเธอจะเป็นยังไง ?
ชาโดว์แคท - ขอขัดจังหวะสักนาทีนะ ฉันไม่เชื่อสิ่งที่ฉันได้ยิน คุณมีหลักฐาน -- หรือสิ่งอื่นที่มากกว่า ความฝัน ที่ทำให้เชื่อว่า เด็กสาวพวกนี้พร้อมจะทำทุกอย่างร่วมกับฟีนิกซ์ ?

ไวท์ควีน - ชู่ พวกเธอมากันแล้ว

" เสียงเรียกนี้คืออะไร สก็อตต์ ? "

" เสียงมันฟังคล้ายพวกเธอกำลังสับสนเช่นเดียวกับเรา แฮงก์. ปล่อยพวกเธอให้ไปหาคุณ. ลองดูว่าพวกเธอมีอะไรจะพูด. แต่ จงพร้อมสำหรับทุกสิ่งที่จะเกิดขึ้น "


เซเลสตี้ - หนูไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดร.แม็คคอย. มันเหมือนกับตอนที่เอสเม่จากไป โซฟีตาย แต่มันแย่ แย่กว่านั้นมาก.
บีสต์ -ไม่มีใครสักคนตาย เซเลสตี้. แค่กำลังเปลี่ยนแปลง. ฉันเคยเจอมันกับตัวเองสักสองสามครั้ง ( รูปร่างของบีสต์เปลี่ยนมาเรื่อยๆครับเมื่อแรกเริ่มเขาไม่มีขนเต็มตัวแบบนี้ )
เซเลสตี้ - นี่คือสิ่งที่แตกต่าง..

บีสต์- ไม่เป็นไปตามที่ฉันได้คาดไว้. เธอยังเป็นเด็กสาวคนเดิมในวันแรกที่เธอเดินผ่านประตูพวกนี้เข้ามา. ไม่มีสัญญาณโทรจิตชนิดใหม่หรือพลังงานเอ็กโตพลาสมิกหรือการแฝงตัวเข้ามาของมนุษย์ต่างดาวหรือรอยแผลเป็นบนหัวจากการโดนฟ้าผ่า. เธอแค่อยู่ในระดับค่าเฉลี่ย มันมีการกลายพันธุ์ครั้งที่สองเกิดขึ้นทุกวัน

เซเลสตี้ - แต่หนูรู้สึกว่า..
บีสต์ - นั่นเป็นเรื่องปรกติ.
เซเลสตี้ - แต่พวกเราไม่ใช่. เมื่อพวกเราอยู่ด้วยกัน ไม่มีอะไรจะแตะต้องเราได้ แต่ มินดี้และโฟบี้ถูกดึงออกไปและทุกสิ่งมันกำลังสับสน..
บีสต์ - นั่นคือศัพท์ทางเทกนิกของเรื่องนั้น. ฉันคิดว่ามันคือสิ่งที่เรียกว่าการเติบโต. ฉันรู้ว่า มันรู้สึกอย่างไร -- ครั้งแรกที่ฉันถูกฉุดมาจากกองขยะ ฉันไม่สามารถหยุดร้องหง่าวอยู่ตั้งหลายชั่วโมง ..นั่นเป็นขำขันนะที่รัก จงรู้สึกว่าหัวเราะได้อย่างอิสระไม่ว่าเธอจะเป็นอะไรก็ตาม

เซเลสตี้ - คุณไม่เข้าใจ. ครั้งแรก ฉันคิดถึงมันเป็นเพียงแค่โฟบี้ แต่มันอยู่ในส่วนลึกของฉันด้วย. บางสิ่งที่มืดหม่น. บางสิ่งที่ผิดปรกติ.

บีสต์- อ่านั่นหล่ะ. ฉันกำลังจะบอกความลับเล็กๆน้อยๆกับเธอ เซเลสตี้.
     - เกือบทุกคนที่ฉันรู้สีกต่างรู้สึกแบบนั้น
บีสต์ให้เซเลสตี้จับหัวเพื่ออ่านจิต
บีสต์ - จงมองเห็นด้วยตัวเธอเอง เซเลสตี้ นั่นคือจีนส์อย่างแน่นอน. เมื่อเธอเปลี่ยนเป็นดาร์ก ฟีนิกซ์ , เธอพลิกขั้วของความรู้สึกไปเลย แต่ วูล์ฟเวอรีน เรเชล สก็อตต์ เอมม่า คิดตี้ แม้กระทั่งตัวฉัน. เราทั้งหมดได้พ่ายแพ้ต่อมัน.

บีสต์- แต่ เธอจะเรียนรู้เพื่อสู้กับมัน. เพื่อควบคุมมัน.เพราะว่านี่คือความลับเล็กๆน้อยๆที่ไม่น่าพอใจสำหรับเธอ : โรงเรียนนี้ไม่ใช่แค่เรียนรู้ว่าจะป้องกันตัวเองจากคนอื่นยังไงเท่านั้น มันเป็นเรื่องของการเรียนรู้ว่าจะคุ้มครองคนอื่นจากพวกเรายังไงด้วย.

บีสต์ - เอมม่ารู้ดีและจะช่วยเธอเอง
เซเลสตี้ - เธอจะมาช่วยหนูได้ยังไง ในเมื่อเธอก็มีปัญหาเดียวกัน ?
ด้านนอก วูล์ฟเวอรีนเจอกับโฟบี้ในชั้นเรียนวิชาต่อสู้ด้วยพลอง
วูล์ฟเวอรีน - อรุณสวัสดิ์โฟบี้ เพิ่มให้อีกห้าแต้มที่มาถึงชั้นเรียนก่อน. แต่ตัดสิบแต้มสำหรับสิ่งที่เธอเพิ่งไปมีส่วนร่วม
โฟบี้ - หนูคิดว่าคุณสอนการต่อสู้ ไม่ใช่สอน ตลกนะ

(วูล์ฟเวอรีนจู่โจม แต่โฟบี้ลอยตัวขึ้นในอากาศ)
วูล์ฟเวอรีน - หลบได้ดี นี่อ่านใจฉันหรือเปล่าน่ะ ?

โฟบี้ - อาจเคยลองทำเมื่อวานนี้. แต่คุณไม่ได้ใช้ความคิดตลอดเวลาที่คุณพุ่งเข้าหาเป้าหมาย
      - ฉันกำลังจับบางสื่งได้ด้วย. นั่นคือข้อมูลทุกชนิดที่คุณรู้มา. ฉันเริ่มจะมองเห็นแล้ว--

( โฟบี้โดนฟาดเข้าใส่เสียก่อน )
วูล์ฟเวอรีน - เธอมานี่เพื่อจะพูดคุย หรือ มาสู้ ?
(โฟบี้ก็พุ่งเข้ามาอีก )
อีกด้านไวท์ควีนเจอกับมินดี้
ไวท์ควีน - สวัสดี มินดี้
มินดี้ - # คุณคือความน่าสะพรึงกลัวของพวกเรา #
ไวท์ควีน - ไม่มีความน่าสะพรึงกลัวสำหรับเธอหรอก.

มินดี้ -#อะไรทำให้คุณรู้ ? ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนู ?#
ไวท์ควีน - #เธอไม่ปล่อยให้ฉันเข้าไป. ดังนั้น ฉันไม่รู้อะไรสักอย่าง. ยกเว้นในสิ่งที่มันเป็น , เธอคุมมันไม่ได้.#

มินดี้ # คุณไม่คิดว่าหนูแข็งแกร่งพองั้นหรือ ? #
ไวท์ควีน - อย่า ทำ อย่างนี้.

แล้วพวกเธอก็เริ่มเปิดศึกทางจิตกัน
โฟบี้โดนวูล์ฟเวอรีนฟาดกระเด็น

มินดี้ - คุณไม่ได้สอนหนูทุกสิ่งทุกอย่างในตอนนี้ คุณทำได้ไหม คุณฟรอสต์ ?  หนูเหนือกว่าคุณ. หนูสามารถหยุดสิ่งของด้วยจิตของหนูเอง.
ไวท์ควีน - เยี่ยม นั่นเป็นสิ่งที่น่าสนใจมากที่รัก.

ไวท์ควีน - แต่ฉันแค่หยุดยั้งจิตก็พอ.

ดูเหมือนว่า พวกคุ้กคูส์จะต่อกรกับคู่ปรับแต่ละคนไม่ได้


วูล์ฟเวอรีน - ก็แค่เด็กสาวบินได้กับนิสัยขี้คุย เฮ่อ ?
โฟบี้ - คุณคิดว่าคุณฉลาดนักรึไง.
มีเสียงแห่งความมืดมาอีกมันบอกว่า ไม่.

โฟบี้เปล่งพลัง - หนูจะแสดงให้คุณเห็น
เสียงแห่งความมืด - ไม่!

เซเลสตี้ - นี่มันไม่ถูกต้อง --
เสียงแห่งความมืด - รอก่อน
มินดี้ - ลาก่อน คุณฟรอสต์
แล้วทุกที่ พวกก็มีเปลวเพลิงลุกโชนจากตัวพวกคุ้กคูส์
โฟบี้เผาโลแกน
ส่วนมินดี้เผาไวท์ควีนไปก่อนแล้ว
เซเลสตี้ทำห้องทดลองของบีสต์ไหม้
(เควนตินไควร์ในหลอดแก้วลืมตา)
มีมือผุดมาจากดิน
คุ้กคูส์ทั้งสามกลายเป็นฟีนิกซ์
ส่วนอีกด้านที่หลุมฝังศพ

ศพของโซฟีและเอสเม่ คุ้กคูส์ที่ตายไปแล้วลุกขึ้นมา
ศพโซฟี - มาเถอะ เอสเม่ พวกพี่น้องของเราต้องการเรา.
มาร์เวลคอมมิกขอนำท่านเข้าสู่ PHOENIX WARSONG

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More