บทที่1
ชาร์ล ซาเวียร์
มันรู้สึกเหมือนเป็นความฝันที่เป็นได้ทั้งเป็นไปไม่ได้และเป็นความจริง.
เป็นไปได้ว่ามันคือเสียงที่ก้องกังวานอยู่ในความรู้สึกของพวกเขา
แรงสั่นสะเทือนกระจายออกไปภายใต้สิ่งที่เธอได้แสดงให้เห็น.
ความหวาดกลัวและความโล่งใจ
ความชอกช้ำและความหวั่นกลัว
ช่างบริสุทธิ์
ความรู้สึกที่ไม่มีการแต่งเติมใดๆ
ดังนั้น จึงไม่ค่อยพบเจอในช่วงชีวิตที่เราลืมตาอยู่
แต่ ผมคิดว่า มันเป็นมากกว่านั้น
กระแสแห่งความโหยหา
มันรู้สึกค่อนข้างคล้ายกับความฝันของผม
ความฝัน
ที่หลังจากนั้น มันก็ผ่านไป
โฮปลงมาสู่พื้นเธอดูหมดเรี่ยวแรง วูล์ฟเวอรีนวิ่งเข้ามาประคองแต่เธอผลักทุกคนออกไป
เธอหมอบกับพื้นข้างๆแขนกลของเคเบิ้ล
และเธอได้เป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อยอีกครั้ง
โฮป...
