X-MEN | CURSE OF THE MUTANTS 03 | การคืนชีำำพของแดร็กคิวล่า

ทียูโทเปีย ดร.คาวิตา ไซคล็อป เนเมซิสและวูล์ฟกำลังถกกันเรื่องจูบิลี่

ดร.คาวิตา - ฉันพลาดเอง ฉันไม่น่าลดการ์ดลงในสภาพที่เธอเป็นอย่างนั้นเลย
ไซคล็อป - คุณกำลังบอกว่า เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ใช่ไหม ?

ดร.เนเมซิสเก็บตัวอย่างเลือดจากวูล์ฟเวอรีน ( ผมยังไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ แต่คงพยายามเอาพลังรักษาตัวของวูล์ฟเวอรีนมาลองใช้ต้านแวมไพร์ไวรัส)

ดร.คาวิตา - ฉันกำลังจะบอกว่า มันเป็นการเสพติดและยาของพวกมันและเกินคาดเดา การระเบิดตัวเองที่ยูเนี่ยนสแควร์ได้แพร่เชื้อบางอย่างที่ทำให้เธอกระหายหามากเกินกว่านั้น

ดร.เนเมซิส - จากนั้น มันก็เป็นหน้าที่ของเราที่จะช่วยเธอจากตัวของเธอเอง

ไซคล็อป - นายรู้ว่าต้องทำอะไร โลแกน ตามหาเธอ เอาเธอกลับมา.

วูล์ฟเวอรีน - เธอจะกลับมา ด้วยทางใดหรือไม่ก็ทางหนึ่ง

ดร.คาวิตาถามไซคล็อป - นั่นจะฉลาดกว่าใช่ไหมที่ไม่บอกเขาถึงแผนทั้งหมด ?

ไซคล็อป - ปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องโลแกนเอง ดร.เนเมซิส มันได้ผลหรือเปล่า ?
(ดร.เนเมซิสทดสอบเลือดของโลแกนกับไวรัส)
ดร.เนเมซิส - ยอดเยี่ยม ผมกำลังจัดการสอดใส่อย่างไร้รอยต่อ -- นั่นคือสิ่งที่ผมยืนยันให้คุณได้. ผมกลัวว่ามีเพียงทางเดียวที่เราจะรู้ว่ามันชัวร์หรือเปล่า --

ไซคล็อป - รอก่อนและดูสิ มันถูกต้อง

สตอร์ม - ผู้มาเยือนของเรามาถึงแล้ว

ไซคล็อป - ทั้งหมดของเขาหรือเปล่า ?

สตอร์ม - ทั้งหมดของเขาเลย.

นาเมอร์ กลับมายูโทเปียพร้อมกับหัวของแดร็กคิวล่า ( มีตอนแยกในนาเมอร์ the first mutant )

นาเมอร์ส่งมอบหัวให้ไซคล็อปและบอกว่า - ฉันอยู่ที่นี่ด้วยไม่ได้ มีหลายอย่างเกิดขึ้น ( ชาวแอตแลนติกกำลังถูกแวมไพร์ใต้ทะเลจู่โจมเหมือนกัน )

ไซคล็อปส่งหัวแดร็กคิวล่าให้แกมบิทเพื่อนำไปต่อกับร่างกายของแดร็กคิวล่าที่แกมบิทกับสตอร์มนำมา - แกมบิทเอามันไป นี่คือมัน ชั่วขณะหนึ่งที่เราได้เฝ้ารอ

ไซคล็อปหันไปหาคนที่เหลือ - เราจะเอาฮัมตี้ ดัมตี้กลับมาอีกครั้ง

กระบวนการคืนชีพแดร็กคิวล่าเริ่มขึ้นแล้ว หัวถูกต่อเข้ากับร่างและถอนลิ่มออก
แดร็กคิวล่าลืมตาขึ้น แล้วถามว่า ที่นี่ ที่ไหน ?

ไซคล็อป - อรุณสวัสดิ์ วลาด ฉันเรียกนายว่า วลาดได้ใช่ไหม ? เราต้องคุยกัน

มันไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็น มิวแตนท์ มนุษย์ หรือ พวกดูดเลือด ...

พวกที่มีคุณภาพชีวิตต่ำมักจะถูกกดดันให้มารวมตัวอยู่ในที่เดียวกัน

การตามหาตัวแรกสุดเป็นสิ่งที่ยากที่สุด

ตัวแรกนำคุณไปเจอตัวถัดไป

บางครั้ง คุณก็เจอพวกที่รักชาติ เราก็ไม่ต้องพล่ามกันมาก
( หมายถึงพวกที่รักเผ่าพันธุ์ตัวเอง วูล์ฟเวอรีนเชือดแวมไพร์ไปสองตัวเพราะไม่ยอมให้ข้อมูล)

ที่เหลือ คุณจะเจอพวกที่ปากหวาน

ไม่ต้องคุยอะไรกันเลยพวกนั้นจะปลอดภัยกว่า
(วูล์ฟเวอรีนก็เชือดอีกตัวแล้วครับ ถึงมันจะบอกว่ายอมบอกเรื่องแวมไพร์แล้ว)

จูบิลี่ที่กลายเป็นผีดูดเลือดอยู่ท่ามกลางการประชุมของซารัสและผู้นำลัทธิแวมไพร์ที่เหลือ

จูบิลี่ - ฉันดูดี ! คุณก็รู้ฉันดูดี !
ซารัส - ที่จริงแล้ว เธอก็ดูสวยงามมาก จูบิลี่ แต่ เธอลองบอกออกมาให้ชัดสิว่าเธอรู้สึกยังไง

ซารัส - และ เธอรู้สึกอย่างไร ?
จูบิลี่ - รู้สึกปลดปล่อย เหมือนกับ ฉันได้ใช้ชีวิตของฉันในเรือนจำและฉันไม่เคยรู้จักความรู้สึกปลดปล่อยมาก่อน

จูบิลี่ - ฉันต้องการดื่มด่ำ ฉันต้องการลิ้มลองชีวิต

ซารัส - มองมาทางข้า และ ฟังจูบิลี่ ในวันนั้นเราได้แพร่เชื่อให้เจ้าที่ยูเนี่ยนสแควร์ เจ้ามีครึ่งหนึ่งในโลกของเจ้า และ มีอีกครึ่งในโลกของพวกเรา ไวรัสได้เตรียมเจ้าให้พร้อม มันอ่านตัวของเจ้า ทำให้เจ้าพร้อมรับชะตากรรมของเข้า และ การฝังเขี้ยวของข้านำเจ้าไปสู่โลกของแวมไพร์อย่างเต็มตัว เจ้าคือหนึ่งในพวกของเรา

ซารัส - ข้าต้องการมอบชีวิตใหม่ให้กับเอ็กซ์เมนทั้งมวล นั่นคือสาเหตุที่เราต้องมาที่เมืองนี้ มิวแตนท์และแวมไพร์ไม่แตกต่างกันนักหรอก เราต่างถูกหวาดกลัวและเกลียดชังจากมวลมนุษย์ แต่ พรรคพวก เราไม่อาจหยุดยั้งได้แล้ว

โดมินิก - โชคไม่ดีนัก ท่านซารัส ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องดี เมื่อ มันได้หยิบยื่นอาวุธเงินให้พวกเขา

ซารัส - เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ แบร็ด . ปกติแล้วเจ้าจะแสดงออกอย่างเหมาะสมกว่านี้ แต่ไม่ต้องวิตก. ข้าได้พิจารณาประเด็นของเจ้าแล้ว

ซารัสนั่งยิ้ม -พวกแครอทอย่ามัวนั่งเป็นหัวหลักหัวตออยู่เลย.

??? - นั่นพูดกับผู้แทนลัทธิไหน ?
ผู้แทนลัทธิไครเจอร์ ( ชุดแดงมีภู่บนหัว ) - เรามีกองกำลังนักรบร่วมร้อยกว่าในเมืองและอีกหลายพันเตรียมพร้อมอีกหลายแห่งรอบนอก ถ้าเรารวมตัวกับพวกนอสเฟอราตูและกองกำลังชานิพูทรา. ด้วยเวลาเพียงไม่กี่วันเพื่อเตรียมพร้อม เราจะมีกองกำลังที่ไม่อาจหยุดยั้งได้

ซารัส - นั่นไม่มีปัญหา แต่ แน่ใจเลยว่าการสู้รบจะเป็นไปอย่างรวดเร็วและห้าวหาญ หรือท่านไม่เห็นด้วย ท่านผู้แทน.

ผู้แทนลัทธิไครเจอร์ - ข้าเห็นด้วย ท่านซารัส ภายใต้สถานการณ์ที่ชัดเจนแบบนี้

ซารัส - งั้น ข้าก็ไม่เห็นเหตุผลที่จะเลื่อนเวลาออกไป. โดยเฉพาะ ตั้งแต่เราได้ทำให้มันดำเนินการไปเป็นอย่างดีในหลายส่วนแล้ว ใช่ไหมแบรด ?

โดมินิก - เป้าหมายของเรา ยังใช้วิธีการปกติของเขา  เราได้ทิ้งเศษขนมปังชิ้นเล็กๆเอาไว้ให้เขาแกะรอย. มันคงจะไม่นานไปจากตอนนี้มากนัก
(เขาฉายภาพท่อระบายน้ำที่วูล์ฟเวอรีนดิ่งลงไป)

ซารัส - งั้นข้าจะถามเจ้าจูบิลี่ เพื่อความยินดีที่ได้เข้าสู่พวกเรา

ซารัส - เจ้าแน่ใจว่าคุมเรื่องนี้ได้ไหม ?
จูบิลี่ - ได้โปรดเถอะ ไม่มีหน้าไหนรู้จักเขาดีกว่าฉัน
ซารัส - ในทุกๆความหมาย ...

ไปจัดเตรียมการต้อนรับ ให้แขกของเรากันเถอะ
ฉากแอ็กชั่น วูล์ฟเวอรีนตัดหัวแวมไพร์ในท่อระบายน้ำไปเรื่อยๆ

อีกด้านเอ็กซ์เมนเริ่มการต่อรองกับแดร็กคิวล่าที่เพิ่งคืนชีพ

แดร็กคิวล่า -  โอโรโร่ เจ้าดูเปล่งประกายยิ่งกว่าที่เคยเสียอีกนะ. ข้าน่าจะโน้มกายเข้าไปหาเจ้าแต่สถานการณ์ไม่อำนวย

แดร็กคิวล่า - และเบลด เจ้าคงยินดีเสมอที่ได้เห็นข้าประกาศความพ่ายแพ้อย่างเป็นทางการเสียที ไอ้ลูกครึ่งมนุษย์ ครึ่งแวมไพร์ ทั้งหมดมันไม่เข้ากันเลย

แดร็กคิวล่า - และ ใครคือแม่สาวขี้เล่นผมบลอนด์น่ารักคนนั้น ? (หมายถึงไวท์ควีน)

แดร็กคิวล่า - ที่รักของข้า มีสตรีไม่มากนักหรอกที่น่าจะถอดเสื้อผ้าออกให้หมด แต่ นั่นมันทำให้เจ้าดูสมบูรณ์แบบมากกว่า

ไซคล็อปมาขัดจังหวะหื่นของพี่แดร็กคิวล่า - เรามีปัญหาร่วมกันแล้ว

แดร็กคิวล่า - เราจะทำอะไรตอนนี้ ?

ไซคล็อป - ฉันคิดว่าเราต้องคุยกันเรื่องลูกชายของแก

แดร็กคิวล่า - ข้าเห็นด้วย ข้าเริ่มมีอารมณ์จะคุยแล้วล่ะ.

แดร็กคิวล่า มองเครื่องจองจำและบอกว่า - จนกว่า ข้าจะได้ย้ายไปที่ๆมันสบายกว่านี้ล่ะนะ

ไวท์ควีนจับไหล่ไซคล็อปเหมือนเตือนอะไรบางอย่าง ส่วนแดร็กคิวล่ายิ้มเยาะอย่างมีชัย ( เพราะครั้งก่อนตอนที่สตอร์มถูกกัด พวกเขาก็หืดขึ้นคอเหมือนกันในการสู้กับแดร็กคิวล่า )

เข้าไปสู่คมเขี้ยวของราชสีห์เพื่อช่วย เอ็กซ์เมนคนเดียว ? แน่ใจนะ.

แต่สำหรับจูบิลี่ มันเป็นมากกว่านั้น

ในทุกวินาทีที่ผมยืดยาด พวกมันสามารถจะทำ...

ไม่ได้ ในระหว่างที่ผมค้นหาเธอ จงมุ่งไปข้างหน้า. นั่นคือทั้งหมดที่ผมจำต้องคิดในตอนนี้

ผมพยายามจับสัมผัสของตัวเธอ แต่ ทุกสิ่งที่ผมสูดดมในหลุ่มเน่าเหม็นคือกลิ่นอับชื้น บางทีถ้าผมฉายแสงลงไปในเป้าหมาย
(วูล์ฟเวอรีนสับคัทเอ้าท์เปิดไฟ)

(พอแสงไฟสว่างรอบตัวของวูล์ฟเวอรีนถูกรายล้อมด้วยแวมไพร์เป็นฝูง)
วูล์ฟเวอรีน - นรกแล้ว

มันคล้ายกับว่าผมได้ยกตัวเธอขึ้นมาและปัดฝุ่นจากเธอมาเป็นพันครั้ง แต่ นั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่ผมจำได้

ครั้งแรกที่เธอได้เห็นผม ผมมีเลือดไหลนอง สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว วัยรุ่นทั่วไปคงเลือกป้องกันตัวเอง ไม่ใช่กับจูบิลี่ เธอก้าวออกมา

ผมสอนเธอให้คิดเป็นเพื่อดูแลตัวเอง เพื่อเป็นเอ็กซ์เมน ผมต้องการที่จะปกป้องเธอที่ก้าวออกมาหาผู้ชายอย่างผมอยู่เสมอ

ดังนั้น มันไม่ใช่แค่เรื่องของเพื่อนร่วมทีม

มันเป็นเรื่องของครอบครัว

ผมกำลังทำในสิ่งที่เธอทำให้ผม

สิ่งที่เราทำเพื่ออีกคนอยู่เสมอ

แต่ถ้ามันจบลงที่นี่ ผมไม่รู้จะหาใครมาช่วยเด็กสาวคนนี้

มันจบแล้ว

แต่ มันไม่เคยจบจนกว่าผมบอกว่าจบ

ไม่แน่ใจว่าผมอยู่ไหน แต่มันไม่น่าพิศมัยเลย นี่คือสิ่งที่ประชาคมเมืองซานฟานซิสโกได้สร้างมาด้วยกัน

(วูล์ฟเวอรีนวิ่งตรงเข้าไปในห้องโถง ภาพเบื้องหน้าทำให้เขาตกใจ )

วูล์ฟเวอรีน - พระเจ้าช่วย

จูบิลี่ถูกตรึงห้อยหัวเอาไว้

อะไรที่เกิดขึ้นกับเธอ พวกมันทำอะไรกัน ..

วูล์ฟเวอรีนรีบช่วยเธอลงมาทันที ท่าทางของจูบิลี่ดูโรยแรง และ เขาขอให้เธออยู่ข้างหลังของเขา แต่ว่า ....

(วูล์ฟเวอรีนถูกฝังเขี้ยงเข้าที่ลำคอ)

จูบิลี่ - ฉันขอเป็นคนแรกที่ต้อนรับนายเข้าสู่ครอบครัว น่าจะขอบใจฉันทีหลังแน่ๆ ฉันมั่นใจ

ไซคล็อป - ครั้งสุดท้ายเรานับแวมไพร์ในรัศมีห้าไมล์ได้สองพันตัว

แดร็กคิวล่า - และ อะไรที่นายอยากจะได้จากฉันหา ? อัดลูกชายของฉัน ชิงบัลลังก์ และ ช่วยให้พวกนายปลอดภัยจากหายนะ ?

ไซคล็อป - ฉันแต่ต้องการให้นายทำตามใจของนาย

(แดร็กคิวล่าดูจะเข้าใจประเด็น)
แดร็กคิวล่า - ฉันจะแสดงให้เห็นตัวตนของฉันเลย

(ไวท์ควีนกระซิบไซคล็อป)
ไวท์ควีน - ฉันรู้สึกสนุกที่เห็นคุณพยายามใช้ทักษะการฑูตนะ

(อีกด้านวูล์ฟเวอรีนถูกขังในกรง เหล่าแวมไพร์กำลังเฝ้าดูึความเปลี่ยนแปลงของเขา)
จูบิลี่ - ฮีลลิ่งแฟกเตอร์ของเขากำลังต่อต้านมัน
ซารัส - มันไม่สำคัญหรอก ไม่ว่าความเป็นแวมไพร์เอาชนะฮีลลิ่งแฟกเตอร์ได้หรือไม่ก็ตามเกิดขึ้น -- ทั้งสองทาง เราก็ยังได้หนึ่งในเอ็กซ์เมนที่ทรงพลังที่สุดเป็นชเลยของเราอยู่ดี

ซารัส - ไม่ว่าทางไหน ข้าก็มีชัยอยู่ดี

(วูล์ฟเวอรีนกระชากโซ่และเตรียมฟันลูกกรง)
ซารัส - รอสักพัก อย่าให้ใครยิงจนกว่าข้าจะสั่งการ

(วูล์ฟเวอรีนพังลูกกรงออกมาแล้ว)
วูล์ฟเวอรีน - โอเค พวกตัวดูดเลือด ฉันมีคำถาม :

(วูล์ฟเวอรีน ตาแดงและแยกเขี้ยว เรียบร้อยครับเขากลายเป็นแวมไพร์ไปแล้ว )

วูล์ฟเวอรีน - อะไรคือสิ่งที่คนหนึ่งต้องทำเพื่อที่จะได้ดื่มอยู่รอบๆที่แห่งนี้ ?