X-MEN | Age Of X Alpha | One Shot | สงครามครั้งสุดท้ายกับมนุษย์เริ่มต้นขึ้นที่นี่

AGE OF X ALPHA ONE SHOT

ในโลกใบหนึ่งที่เอ็กซ์เมนไม่เคยมีอยู่ และ ได้ถูกล่าสังหารจนแทบสูญพันธุ์ 

เหล่ามิวแตนท์ที่หลงเหลืออยู่น้อยนิดได้รวมตัวกันเพื่อการยืนหยัดครั้งสุดท้าย

สงครามครั้งสุดท้ายเริ่มต้นที่นี่

Age Of X Alpha

โลกเต็มไปด้วยซากปรักหักพังและคลื่นไฟฟ้าสีม่วงกระจัดกระจาย ดูเหมือนว่า มิวแตนท์กลุ่มหนึ่งยังต้องระแวดระวังภัยอยู่
" จากสถานีภาคสนาม นี่จาก นายพล "
" ฉันพบว่าไม่มีการเคลื่อนไหวจนสุดขอบทิศตะวันออกหรือทิศใต้ "


" นายช่วยยืนยันให้ทีได้ไหม ? "


แกมบิทกับทรานซ์กำลังตรวจสอบพื้นที่
แกมบิท - นี่แกมบิท ท่านนายพล  ทรานซ์กับผมไม่พบอะไรเลย
ทรานซ์ -  มันดูน่าหดหู่มากกว่า


ในฐานทัพ
แม็กนีโต(นายพล)- เอ็กซ์(คนใส่เสื้อคลุมข้างหลังเขา) คุณยังอ่านอะไรที่ผิดปรกติจากแรงสั่นสะเทือนได้อยู่ไหม ?
เอ็กซ์ - สัญญาณเปลี่ยนไป 1 % ต่ำกว่าระดับปรกติ  จากการถอดรหัสสัญญาณตามปรกติแล้วมันหมายถึงมีการเคลื่อนไหวของกองกำลัง




ร็อกสไลด์ - ท่านสุภาพบุรุษ ถ้าพวกมันไม่รีบมา ผมคงต้องสู้กับคุณ , เฟรนซี่
เฟรนซี่ - ล่วงหน้าไปก่อนได้เลย เราสามารถใช้ประโยชน์จากเศษหินเศษดินได้เสมอ


แคนนอนบอล -โอเค ทุกคนพักได้ ดูเหมือนมันจะเป็นคืนที่เงียบสงบตลอดทั้งคืนนับจากนี้ แต่ ประจำตำแหน่งไว้ มีบางอย่างที่ยังกลิ่นไม่ดีอยู่

รอบกองไฟ มิวแตนท์กลุ่มหนึ่งกำลังพัก
จูบิลี่ - ฉันไม่รู้ ฉันรู้สึกว่า -- นี่คือสักแห่งที่ฉันได้ใช้ชีวิตอยู่. ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยในทุกๆแห่ง
ไนท์แมร์ - เธอชอบใช้ชีวิตในเขตสงครามงั้นเหรอ ?
จูบิลี่ - ชัดเจนเลยล่ะ.


นาเมอร์ - ในครั้งหนึ่ง ฉันเคยมีโลกใต้สมุทรที่ปราศจากจุดหมาย ฉันไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่ เห็นด้วยว่าป้อมปราการ เอ็กซ์ เป็นดั่งกรงนก
สตอร์มซบนาเมอร์ - กรงนกที่คุณเลือกมา สุดที่รัก เพื่อที่จะได้มาอยู่กับฉันไง.


ไนท์แมร์ - เห็นไหมล่ะ ฉันพนันได้เลย ทุกคนต้องมีเรื่องราวอันป่าเถื่อนแบบนั้น. อะไรเกิดขึ้นกับคุณล่ะ สก็อตต์ ?
บาซิลิก - ไม่มีอะไรเกิดกับฉันทั้งนั้นล่ะ
ไนท์แมร์ - ฉันหมายความว่าคุณเจออะไรมามากน้อยแค่ไหน ?


บาซิลิก - ฉันว่าจะไปเดินดูรอบๆ พวกเธอทุกคนก็ผ่อนคลายกันไปเหอะ


บาซิลิก เดินจากไป
(บาซิลิก ในเอิร์ธหลักเป็นโค้ดเนมของนักเรียนในชั้นเรียนพิเศษของสถาบันซาเวียร์ มีตาเดียวยิงแสงสว่างจ้าหยุดการเคลื่อนไหวของคนอื่นได้ )


เบอร์เซอร์เกอร์(เจมส์ พราวด์สตาร์)- เธอน่าจะรู้วิธีการพูดกับบาซิลิกที่ดีกว่านั้นนะไนท์แมร์
ไนท์แมร์- ฉันขอโทษ ฉันรู้ว่าเขาเคยติดคุก เขาเคยอยู่บนแท่นประหารของคุกอัลคาทรัซ ถูกไหม ?
เบอร์เซอร์เกอร์
เบอร์เซอร์เกอร์ - เขาเคยอยู่ในอัลคาทรัซ แต่ เขาไม่ได้อยู่บนแท่นประหาร ไม่ใช่แบบนั้น


เบอร์เซอร์เกอร์ - ไม่มากไปกว่านั้นด้วย -- เขาเคยเป็นสิ่งที่เธอจะได้พบในตอนสุดท้ายบนแท่นประหาร

ที่คุกอัลคาทรัซ ถูกใช้เป็นที่ประหารมิวแตนท์โดยพัศดีโรคจิตชื่อ อาร์เขต เขากำลังพล่ามโทษที่เหล่ามิวแตนท์ได้รับ นั่นคือ การเกิดเป็นมิวแตนท์

บาซิลิก !!! ถูกใช้เป็นเครื่องยิงลำแสงสังหาร หน้ากากของเขาถูกควบคุมการเปิดปิดด้วยรีโมทในมือพัศดีอาร์เขต
บาซิลิก ถูกยึดไว้กับแท่นและเขา ไม่ต้องการตกเป็นเครื่องมือทำประหารมิวแตนท์เลย

พัศดีอาร์เขต มองดูการประหารอย่างปลาบปลื้ม
พัศดีอาร์เขต - สุดปลื้ม นี่เป็นเพียงวิธีเดียวที่ใช้เริ่มต้นวันทำงาน


หลังจากการประหาร พํสดีก็มาคุยกับบาซิลิก
พัศดีอาร์เขต - ตอนนี้ นายได้กี่คะแนนแล้วนะ สก็อตต์ เพิ่มขึ้นอีกสามตัวแล้วหรือไม่ใช่ ?
บาซิลิก - ฉัน - ฉันจะฆ่าแกแน่ ! ฉันสาบานว่าฉันจะฆ่าแก แกมันโรคจิต !
พัศดีอาร์เขต - แกหมายถึง การได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าหน้าที่พิทักษ์กฏหมายและความเที่ยงธรรม


พัศดีอาร์เขต - คำจำกัดความของฉัน โรคจิตควรหมายถึงคนอย่างแม็กนีโต ที่คิดว่ากฏหมายไม่อาจใช้กับเขาได้ แต่ ฉันได้ยินว่า เขากำลังปกครองโรงพยาบาลบ้าในแพ็ตตาโกเนีย. นั่นก็คือ ความหวังสุดท้ายของแกได้จากไปแล้ว


บาซิลิก - ช่วงเวลาของฉันจะมาถึง อาร์เขต ในทุกชีวิตที่แกให้ฉันฆ่าไป ฉันจะจ่ายมันคืนให้แก ฉันสัญญา.


อาร์เขตเดินจากไป - ฑูตสวรรค์คงขำกลิ้งเมื่อเราทำสัญญากัน สก็อตต์ เอาเขากลับไปและเสิร์ฟไวน์ให้เขาตอนอาหารเย็นคืนนี้ เขาเป็นสมบัติล้ำค่า

ผู้คุมเอาบาซิลิกกลับห้องขัง พวกเขาคุยกันว่า บาซิลิกถูกเลาะหนังตาออกทำให้ปิดตาไม่ได้ต้องยิงแสงออกตลอดเวลา ทำให้ต้องใส่หน้ากากที่ควบคุมด้วยรีโมท


ในขณะที่ผู้คุมเผลอเขาพยายามเอื้อมไปถึงปุ่มบนรีโมทที่ใช้เปิดหน้ากากของเขา และ เขาทำสำเร็จ

บาซิลิกหลุดออกมาได้และจัดการผู้คุมราบ


บาซิลิก - กระบวนการยุติธรรมจะต้องเกิด
          - และ แกรู้ว่ามันคืออะไรใช่ไหม อาร์เขต ? แกถูก. แกถูกมาตลอด.
          - การลงทัณฑ์ต้องเหมาะควรกับอาชญกรรม
          - ดังนั้น ความยุติธรรมในแบบของฉันจะมีเพื่อทุกคนที่เป็นแบบแก.
บาซิลิกชิงรีโมทของหน้ากากมาถือไว้และแหกคุกออกไป

บาซิลิกยิงลำแสงถล่มคุกพังทลายและพังห้องพัศดี
พัศดีอาร์เขต - ส--สก็อตต์ นั่นเคยน่าประทับใจ. บางทีนี่่คงเป็นเวลาที่พวกเราต้องเจรจากันใหม่--ต้องมีการจัดระเบียบกันสักนิด
บาซิลิก - แกรู้ว่า อะไรคือสิ่งที่กำหนดคุณค่าของคนใช่ไหม อาร์เขต ?

บาซิลิกยกคอเสื้ออาร์เขตขึ้น
บาซิลิก - มันคือ ไม่ว่าอะไรก็ตาม เขาสามารถจ้องศัตรูของเขาให้เต็มสองตา
บาซิลิกกดรีโมทเปิดหน้ากาก


หลังจากนั้นบาซิลิกก็ปลดปล่อยนักโทษมิวแตนท์
บาซิลิก - ถ้าพวกนายหลายคนรู้สึกอยากออกไป ประตูก็จะเปิด หลังจากนี้สิบนาที กองทหารจะมาถึงนี่ นายคงต้องการจะไปที่ไหนสักแห่ง.


คาลิสโต - แต่ที่ไหนล่ะ ? ที่ไหนที่เราจะไปได้บ้าง ?
บาซิลิก - มองหาโพรงและปีนเข้าไป หรือ มองหาหอคอยที่สูงจริงๆแล้วปักธงที่ยอดหอคอย ทั้งสองทางนั้น พวกมันจะพบนาย. นั่นมันขึ้นอยู่กับว่า นายอยากจะออกไปจากที่นี่แค่ไหน


เบอร์เซอร์เกอร์
"ดังนั้น ไม่, เขาไม่อยากจะพูดถึงช่วงที่เขาเป็นนักโทษ "

" และที่พิเศษสุด เขาไม่เคยพูดเลยว่า เขาหนีออกมาได้อย่างไร "


" นั่นเพราะว่า ฉันไม่เคยคิดว่า เขาเคยทำ"

อวาลันช์ - ฉันเคยอยู่ในอัลคาทรัซเหมือนกัน.แต่มันเป็นตอนก่อนหน้าอัลบานี่.ก่อนหน้าฟีนิกซ์. พวกเขาไม่ได้ลงโทษประหารมิวแตนท์หลังจากนั้น
จูบิลี่ - โอใช่สิ ฟีนิกซ์ นั่นเป็นตอนที่ยั้งกันไม่อยู่เอาจริงๆ


แคนนอนบอล - มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก จูบิลี่. รัฐบาลผสมของมนุษย์ได้ก่อสร้างกูแล็กซ์(คุกที่มีไว้กักกันพวกเหนือมนุษย์)ขึ้นแล้ว.


จูบิลี่ - พวกเขาทำเหรอ ? ตอนนั้น -- ไม่มีใครบอกกล่าวได้ยังไง ?


แคนนอนบอล - ฉันคิดว่าเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้สร้างมันบนเขตฟิฟท์ อเวนิว. พวกเขาไปเพื่อเป้าหมายเบาะๆ เป็นอันดับแรก. นั่นเป็นแบบที่พวกเขาทำอยู่เสมอ


" มันเป็นเวลาที่เลวร้าย พวกเขาออกมาเคลื่อนไหวต่อต้านครอบครัว. พวกพาหะ-เอ็กซ์ยีนที่ยังไม่ได้เป็นมิวแตนท์ด้วยตัวเอง "

" พวกเขาจะถูกกดดันให้เข้าไปกักตัวเพื่อขจัดสิ่งปนเปื้อน(เอ็กซ์ยีน) "

" และสำหรับพวกมิวแตนท์ก็กลายเป็นเป้าหมายให้ล่ารางวัลนำจับ"

" จับตาย บาดเจ็บ หรือ ไร้ริ้วรอย ก็ได้ "


หญิงสาวคนหนึ่งกำลังหนีการตามล่าของตำรวจรัฐ

หญิงสาวหนีไม่พ้น ตกอยู่กลางวงล้อมของตำรวจ พวกเขาระดมยิงใส่เธอเพื่อเงินรางวัล แต่กระสุนเจาะผิวของเธอไม่เข้าผิวของเธอเปลี่ยนเป็นหิน

อีกด้านรถขังพวกพาหะ-เอ็กซ์จีน ก็ถูกจู่โจมโดยแคนนอนบอล เพื่อปลดปล่อยให้เป็นอิสระ

ผู้คุม - มิวแตนท์ เตรียมเจอกับกองพันติดอาวุธเอ็กโซนิมที่กำลังขับตามรถขนส่งคันนี้มาเถอะ แกต้องตาย และ ต้องตายแน่.


แคนนอนบอล - สะพานร่วงลงน้ำไปแล้ว หักเป็นสองเสี่ยง ตัดขาดจากพวกเอ็กโซนิมของแกที่อยู่ำไกลออกไป
ผู้คุม - อะไรนะ ?
แคนนอนบอล - โอ้และนั่นก็เพื่อพวกที่ติดตามมิวแตนท์จรจัด


ฮักส์- พวกเขาพบเธอแล้ว และ พวกเขากำลังกลิ้งลงภูเขาจากตรงนั้น


ฮักส์มาแล้วก็ฉีกประตูรถออกไป

พวกเขามาตามหาเพื่อนร่วมสกุลกูธรี่( แคนนอนบอล = แซม กูธรี่ , ฮัสก์ = เพจ กูธรี่ )แต่เมื่อไม่พบในรถ ฮักส์ก็ปิดเอาไว้เหมือนเดิมและรอดูการขนส่งครั้งต่อไป

ฮัสก์ไปเจอศพในรถ เธอวิ่งมาด้วยความโกรธและหักนิ้วผู้คุมคนหนึ่ง

แคนนอนบอล - เพจ
ฮัสก์ - ไปเลย แซม ไปเลย และ ไม่ต้องมอง ที่นี่กำลังจะเต็มไปด้วยความหดหู่. ฉันจะฆ่าพวกมันให้หมด. จากนั้นฉันจะไปฆ่าใครบางคนที่ส่งพวกมันมา


แคนนอนบอล - อย่า. เธออย่าทำ. เราต้องรับผิดชอบต่อคนพวกนี้ และ เอ็กโซนิมส์กำลังมาทางเรา นั่นคือไม่มีเวลาให้การล้างแค้น


ฮัสก์โมโห - เผ่าพันธุ์ของเรานะแซม พวกมันฆ่าเผ่าพันธุ์ของพวกเราจากนั้นก็โยนพวกเขาใส่หลังรถทำกับพวกเขาคล้ายเป็นขยะ
แคนนอนบอล - เธอคิดเหรอว่าฉันไม่รู้สึกแบบนั้น ขอบคุณพระเจ้าเพจ ทุกคนในคนพวกนี้มีบางคนที่เป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันและเราเพียงหวังว่าเราจะได้ตัวเขา


ฮัสก์- ดี หลังจากนี้ก็ได้. แต่เธอมันไม่มีหัวใจ แซม กูธรี่ เธอไม่มีกระทั่งจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นสิ่งเดียวและเป็นทุกสิ่งที่ต้องมีอยู่ในความเป็นคน และ ฉันจะไม่เสียเลือดเนื้ออีกจนกระทั่งฉันจะเห็นเธอยับยั้งและกวาดล้างในสิ่งที่เธอทำวันนี้.


ผู้คุม - แกจะไปได้ไม่ไกลหรอกมิวแตนท์ รัฐบาลผสมเรียกพวกแกเป็นหมายเลข ไม่มีบ้านในโลกนี้ที่จะต้อนรับแกเข้าไป


แคนนอนบอล - ท้าได้เลย ว่าแกพูดถูก ดังนั้น ฉันคิดว่า เราจะสร้างกันขึ้นมาเองสักหลัง

อีกด้าน แดซเลอร์กำลังพูดคุยกับดร.คาวิตา ราโอ
แดซเลอร์ - คุณต้องการตั้งสถานีช่วยเหลือด้านหลังแนวกำแพง ดร.ราโอ
ดร.คาวิตา- ฉันหรือ ? ทำไมล่ะ ?
แดซเลอร์ - เพราะว่า ถ้าเอ็กโซนิมส์ทะลวงผ่านเข้ามา เราอาจได้เห็นการต่อสู้ที่หนักหน่วง


ดร.คาวิตา - หลังจากนั้น ฉันอาจจะเจ็บตัว ไม่ต้องห่วงเรื่องของฉันหรอก แดซเลอร์ นี่คือสถานที่ๆฉันต้องการมาเอง


ดร.คาวิตา - พวกเขาชอบเล่าเรื่องราวก่อนที่พวกเขาต่อสู้งั้นเหรอ ?
แดซเลอร์ - พวกเขาทำอย่างนั้นแทบทุกคืน ใช่ บางครั้งมันก็ช่วยได้ คอยเตือนตัวเองว่า คุณเป็นใคร. ในเลือดและความเข้มข้นของมัน มันง่ายเหลือเกินที่จะลืมเรื่องพวกนั้น


แดซเลอร์ - คุณมาถึงนี่เพื่อคิดเรื่องนี้นี่นะ , ฉันไม่เคยได้ยินเลยว่า คุณมาถึงที่นี่ได้ยังไง คุณไม่ได้เป็นแม้แต่มิวแตนท์ คุณสามารถเดินออกไปได้ทุกเมื่อและจะไม่มีใครต่อว่าเลย
ดร.คาวิตา - ไม่ ฉันทำไม่ได้.


ดร.คาวิตา - ฉันทำงานที่ฟอร์ไดซ์คลินิก ใต้บัญชาของ ริชาร์ด พาแลนซ์. เธอน่าจะเคยได้ยินเรื่องโปรแกรม. เรากำลังค้นคว้าทุกวิถีทางเพื่อควบคุมและยับยั้งการทำงานของเอ็กซ์จีน

" บางที นั่นอาจเป็นความผิดบาปครั้งใหญ่ที่สุดครั้งที่สองของฉัน "
ดร.คาวิตา - ฉันทำไม่ได้ริชาร์ด ฉันทำเรื่องนี้ไม่ได้ มันไม่มีความแน่นอนเลย
ดร.ริชาร์ด - ผมไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของคุณเลย ดร.ราโอ คุณเคยดีใจนี่ที่ได้ทดสอบการรักษากับมิวแตนท์ที่ยังมีชีวิตอยู่


ดร.คาวิตา - ในพวกที่สมัครใจนะ ! พวกที่หมดหวังกับชีวิต พวกที่อยากปิดเอ็กซ์จีนของตัวเองและเพราะอย่างนั้น พวกเขาไม่น่าจะแข็งทื่ออยู่อย่างนี้ ! คุณกำลังพูดถึงการเอาการรักษาใส่ลงไปในระบบจ่ายน้ำดื่ม. คุณคิดจริงหรือว่าจะเห็นผลลัพธ์ที่แตกต่างไปจากนี้ ?


ดร.ริชาร์ด - ใจผมคิดว่า มันน่าจะพอเป็นไปได้ ดังเช่นในตอนนี้ เราไม่รู้เลยว่า ทำไมกลุ่มทดลองนี้ถึงคืนสติขึ้นมาช้ามาก. เราต้องวิเคราะห์ให้ผ่านก่อน เราสามารถเอาไปใช้กับคนจำนวนมากขึ้น


ระหว่างการโต้เถียงเรื่องการนำวิธีการรักษาเอ็กซ์จีน วูล์ฟเวอรีนกับหน่วยเอ็กโซนิมสองคนก็ทะลุกระจกเข้ามา

วูล์ฟเวอรีนเฉือนพวกเขาสองคนในพริบตา ในขณะที่ดร.คาวิตาตกใจ ดร.ริชาร์ดกลับตื่นใจกับพลังรักษาตัวของวูล์ฟเวอรีน
ดร.ริชาร์ด - คุณเห็นไหม แผลของเขาสมานตัวเองได้ยังไง ? นี่มันเป็นตัวอย่างเลือดที่น่าประหลาดใจมาก
วูล์ฟเวอรีน - ระวังปากของแกเถอะ นี่มันเรื่องซีเรียส


วูล์ฟเวอรีน - ข่าวได้แพร่ไปแล้วว่าแกสร้างตัวยับยั้งเอ็กซ์จีน ที่เรียกว่า การรักษามิวแตนท์ ฉันมาที่นี่เพื่อทำให้แน่ใจว่ามันจะไม่ได้หลุดออกไปจากหลุมนรกที่แกเรียกว่าห้องทดลอง


ดร.ริชาร์ด - แต่การรักษาได้แสดงให้เห็นแล้วว่าจะเป็นสิ่งที่ช่วยให้คนแบบแกพ้นภัย มันหมายความว่า จะไม่มีคนแบบ อัลบานี่ ไม่มีมากไปกว่า แม็กนีโต เราสามารถใช้ชีวิตในสันติสุขได้
วูล์ฟเวอรีน - ฉันไม่เห็นว่านี่มันจะนำไปสู่สันติ. อีกครั้งที่แกเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีอยู่ออกไป


ดร.ริชาร์ด -เยี่ยม มันเหมือนเราจะเป็นชเลยของแก และ แกก็เป็นของพวกเรา. พาแลนซ์-- เปิดกระบวนการแยกตัว
ดร.ริชาร์ดกดปุ่มอะไรบางอย่าง

ด้านหลังวูล์ฟเวอรีนมีม่านพลังตัดรถอุปกรณ์ทดลองขาดเป็นสองเสี่ยง
วูล์ฟเวอรีน - ถ้าต่อจากนี้ แกขยับแม้แต่นิ้วเดียว แกตายแน่. ตอนนี้แกบอกฉันมาซิ ว่าแกเพิ่งทำอะไรลงไป
ดร.ริชาร์ด - นี่คือผนังพลังงานที่ใช้ป้องกันการแพร่กระจายเชื้อโรค. แกจะพ่ายแพ้มิวแตนท์. เราจะถูกกักอยู่ที่นี่จนกว่าเอ็กโซนิมมาถึง.


วูล์ฟเวอรีนไม่กลัวคำขู่เขาเดินดูห้องทดลอง
วูล์ฟเวอรีน - ฉันจะสร้างโอกาสออกไปเอง. นี่คือมันใช่ไหม ? ลูกกระสุนมหัศจรรย์ ?
ดร.ริชาร์ด - ฉันบอกแกแล้วนะ. แกต้องแพ้แน่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่แกจะทำได้.
วูล์ฟเวอรีน - เยี่ยมเลย ฉันคิดว่าคงต้องอยู่นี่ไปอีกนาน จนกว่าแกต้องไปล้างหน้าหรือเข้าห้องน้ำ ฉันจะได้คว้าอะไรสักอย่างไป.


ดร.คาวิตา - อย่าเลย. เขาพูดถูก. เขาอยากให้คุณทำแบบนั้น -- และทำให้คุณคิดว่า คุณจะชนะ.
วูล์ฟเวอรีน - และ ใครกันที่คุณอาจจะเป็น ?


ดร.คาวิตา - ฉันคือ คาวิตา ราโอ และ ฉันคือคนให้ข้อมูลกับคุณ. เป็นคนเดียวกับที่ได้ปล่อยข่าวออกไป แต่ถ้ามันเอานักฆ่าโรคจิตมาที่นี่ ฉันคงต้องคิดเรื่องนั้นดีๆ ถ้าจะทำอีกเป็นครั้งที่สอง

ดร.ริชาร์ดได้ยินแบบนั้นจึงบอกว่า - อาชีพของเธอจบแล้ว ราโอ ตั้งแต่บัดนี้และตลอดไป.
วูล์ฟเวอรีน - งั้นอะไรที่ผมพลาดไป ?
ดร.คาวิตา - อ่างล้างหน้าของที่นี่เชื่อมกับแท็งค์เก็บน้ำ. การรักษาจะถูกเจือจางลงแต่ไม่ถูกทำลาย


วูล์ฟเวอรีน - เราต้องใช้กรดอะไร ? เราจะย่อยสลายมันได้ไหม ?
ดร.คาวิตา - สารที่ถูกย่อยสลายสามารถเอามาวิเคราะห์และใช้ได้อีก. มันก็เหมือนกับเอาไปต้มจนแห้ง มันยังเหลือเศษตะกอนให้ใช้.


ดร.ริชาร์ด - นี่มันตลกแล้ว. ห้องแห่งความลับที่ปิดตาย พร้อมกับปัญหาที่ไม่มีวิธีแก้ไข
วูล์ฟเวอรีน - มากับผมเถอะด็อกเตอร์. คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญ. เพราะงั้นมันต้องมีสักทางที่จะกำจัดสิ่งนี้
ดร.คาวิตา - ในเวลาแบบนี้ เรามีหรือ ? ฉันคิดออกแค่อย่างเดียว ?


ดร.คาวิตา - คุณน่าจะเผาผลาญมันได้.


ดร.ริชาร์ด - ไม่นะ !
(ดร.ริชาร์ดพุ่งเข้ามา แต่วูล์ฟเวอรีนเอากรงเล็บจ่อคอหอยไว้ )
วูล์ฟเวอรีน - คุณพูดอะไร ?
ดร.คาวิตา - มันคือวิธีเดียว มันอาจจะเป็นการใส่เข้าไปเกินขนาด แต่ ฮีลลิ่งแฟกเตอร์ (พลังรักษาตัว) ของคุณน่าจะช่วยให้คุณรอดมาได้ หรือไม่ก็ การรักษาจะแพร่กระจายไปเร็วกว่าพลังของคุณมากพอที่จะฆ่าคุณ

ดร.คาวิตา - ฉันรู้จักวิทยาศาสตร์. ฉันทำสิ่งน่ารังเกียจนี่. สายโปรตีนจะผสมเข้ากับรหัสพันธุ์กรรมของคุณแบบถาวร. อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นกับคุณ การรักษาจะย่อยสลายมันไปและไม่มีทางกลับคืนมาอีก ( หมายถึงถ้า การรักษาแพร่เร็วกว่าพลังรักษาตัวจะเกิดผลแบบนี้ และ วูล์ฟเวอรีนจะเสียพลังรักษาตัวไปเลย )


วูล์ฟเวอรีนดูเครียด - ฮึ
แต่ยอมให้ทำ


วูล์ฟเวอรีน - คุณนี่มีวิธีการเอานรกมากองข้างเตียงเลยนะ หมอ. งั้นทำมันเลย.
ดร.ริชาร์ด - ราโอ ผมขอเถอะ นี่มันจุดสูงสุดของทุกสิ่งที่เราประสบความสำเร็จที่นี่เลยนะ
วูล์ฟเวอรีน - แกอย่าขยับและแกไม่ต้องพูด. นี่เป็นการเตือนครั้งสุดท้ายแล้ว.


ดร.คาวิตา - ฉันจะฉีดให้คุณยี่สิบเท่าของขนาดปรกติต่อครั้ง คุณบอกฉันด้วยนะ ถ้าคุณเริ่มรู้สึกปวดหรือสับสนงุนงง.
วูล์ฟเวอรีน - มันสายไปหน่อยที่จะวิตกเรื่องนั้น ผมคงจะสบายดี.

ดร.คาวิตา ฉีดการรักษาทุกเข็มให้วูล์ฟเวอรีน เขาเหงื่อตกมีสีหน้าเจ็บปวดแต่ไม่มีการกรีดร้อง


ดร.คาวิตา - เหลืออีกครั้งเดียวโลแกน. เราเกือบทำได้แล้ว
แต่ดร.ริชาร์ดเอาเก้าอี้ฟาดดร.คาวิตาจากด้านหลัง - ไม่นะ !

ดร.ริชาร์ดหันมาพล่ามกับวูล์ฟที่กำลังเจ็บปวด
ดร.ริชาร์ด - เหลือแค่หนึ่งก็เป็นทั้งหมดที่ฉันต้องการแล้ว มิวแตนท์. ฉันสามารถเอามันกลับมาจากเลือดแค่ช้อนเดียว ฉันขอบอกแก ! ไอ้ตัวประหลาดที่ไม่อาจต่อต้านวิทยาศาสตร์ ! ต่อต้านข้อเท็จจริง !


วูล์ฟเวอรีน - ฉันได้ยินแก...


ดร.คาวิตา ได้สติและฉีดการรักษาที่เหลืออีกเข็มเข้าคอของดร.ริชาร์ด
วูล์ฟเวอรีน - แล้วถ้าสองล่ะจะเป็นไง ?


ดร.คาวิตา -ดีจนหยดสุดท้าย ริชาร์ด และ นั่นคือหยดสุดท้ายแล้ว
(ดร.ริชาร์ดลงไปนอนตาเหลือก)


ดร.คาวิตา - โอ พระเจ้า ฉันไม่เคยฆ่าคนมาก่อนเลย
วูล์ฟเวอรีน - จากนั้น ผมหวังว่าคุณ จะมีนิสัยเหมือนเดิม หมอ. เพราะว่า ผมคุณจำเป็นต้องก้าวต่อไป -- สองต่อสอง

วูล์ฟเวอรีน - เหล็กในร่างของผม .. อดาเมนเทียมมันเป็นพิษ มันคือ .. มันกำลังโจมตีผมจากภายใน. ฮีลลิ่งแฟกเตอร์เป็นสิ่งเดียวที่ควบคุมมันเอาไว้.


ดร.คาวิตา - ฉันมีสารต้านพิษ. ฉันจะลองใช้มันช่วยให้คุณคืนสภาพ.
วูล์ฟเวอรีน - ไม่ ไม่ ปล่อยให้ผมสิ้นสุดตรงนี้  เส้นทางอันน่าขยะแขยง เพื่อการมีชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำ สิ่งที่ผมมาเพื่อทำมัน.


มีสัญญาณแจ้งเตือน
(( การวิเคราะห์สมบูรณ์แบบ. ไม่มีเจ้าหน้าที่ที่ติดเชื้อเหลืออยู่ ))
ดร.คาวิตา - ฉัน -- ฉันเสียใจ เมื่อฉันฆ่าริชาร์ด ฉันไม่ทันคิด. ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกครั้งแน่.
(( ลดระดับผนังพลังงาน ))


หน่วยเอ็กโซนิมส์มาถึง
เจ้าหน้าที่ - ถอยออกมาจากผู้บุกรุก ด็อกเตอร์ราโอ. เราจะเอาตัวเขาไปไว้ที่เขตควบคุมตัว
ดร.คาวิตา - ในทันทีเลย


(ดร.คาวิตาเสียใจที่ปล่อยวูล์ฟเวอรีนไปอย่างนั้น เพราะ การปิดฮีลลิ่งแฟกเตอร์กลับทำให้อดาเมนเที่ยมในตัวของเขาเป็นพิษขึ้นมา มันฆ่าเขาได้ และ นั่นคือบาปครั้งที่สองของเธอ ครั้งแรกคือการฆ่าดร.ริชาร์ด)


ดร.คาวิตา - พระเจ้ายกโทษให้ลูกด้วย. ลูกต้องรักษาชีวิตให้รอด

กลับมาจากอดีต
ดร.คาวิตา - ฉันยังคงไม่กล้าสรุปลงไปว่า ฉันช่วยเขา หรือ ทำลายเขา. และ ฉันไม่กล้าพอที่จะถามเสียด้วยซ้ำ


โคลอสซัส - นั่นคือช่วงเวลาอันเลวร้าย. เป็นเรื่องเล่าลือและความบ้าคลั่ง. ไม่มีสักคนรู้ว่าสิ่งไหนเป็นความจริงหรือใครที่เชื่อถือได้.
แชมเบอร์ ( คนหัวไฟ ) - ใครที่เชื่อถือได้งั้นหรือ ? นั่นตลกใช่ไหม ?


แชมเบอร์ - ฉันไม่เคยเชื่อถือใครสักคน ไม่มีเลยแม้ในพวกเรา นั่นคือทำไมพวกเราถึงเป็นกลุ่มเดียวที่อยู่รอด เราทำมันด้วยมือของพวกเราเอง


เบอร์เซอร์เกอร์ - จากนั้น ตอนนี้เราถึงมาอยู่ที่นี่ใช่ไหม ? ทำไมเราถึงตัดสินใจสร้างจุดยืนนี้ร่วมกันแทนที่จะอยู่เพียงลำพัง ?
แชมเบอร์ - นี่เรียกว่าการแยกตัว เพื่อนร่วมทีม. อย่าทำพลาด มันมีไว้เพื่อทุกสิ่งทุกอย่างด้วย

โท้ด - ฉันคิดว่านายผิดนะ แชมเบอร์.
แชมเบอร์ - โอใช่สิ ? ตอนนั้นทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ ทอย์นบี ?


โท้ด - ฉันคิดว่าพวกเราทั้งหมดถูกแบ่งแยกออกมา. พวกเราทั้งหมดอยู่สุดปลายของเส้นของพวกเรา. แต่ ฉันเคยอยู่กับท่านนายพลในวันที่เขาสร้างที่ทางของเขาและ ... เยี่ยมเลย ไม่มีอะไรสามารถจะเป็นเหมือนก่อนนั้น. ที่มีไว้เพื่อพวกเราทั้งหลาย

อดีตอีกแล้ว ..
โท้ดกำลังเล็งผ่านม่านกั้นหน้าต่างออกมา
โท้ด - นั่นคือมัน. เราตายแน่.


เรเยส - ที่นี่มีแต่เด็กๆด้วยนะ คุณทอย์นบี
โท้ด - ผมขอโทษ มิสเรเยส. นั่นใช่มันไหม ? แต่ต้องมองออกไปจากตรงนั้น พวกมันได้โอบล้อมเราเอาไว้ทั้งเจ็ดเส้นทางมาตั้งแต่วันอาทิตย์


ฟอร์จ - ตอนนี้ รัฐบาลผสมได้สังหารแม็กนีโต , พวกมันกำลังเคลื่อนพลมาจัดการกับกลุ่มต่อต้านของมิวแตนท์ที่ยังหลงเหลืออยู่. ผมคิดว่าหนึ่งในพวกคุณอาจถูกตามรอยมาที่นี่


ดัสท์ - มันต้องเป็นฉันสิ. ฉันคือคนที่ผิดปรกติและตกเป็นผู้ต้องสงสัย. บางทีถ้าฉันลงไปข้างล่างและยอมยกธงขาว --
ฟอร์จ - ไม่หรอก.


ฟอร์จ " เชื่อผมเถอะศูรยา --" " ณ สถานการณ์แบบนี้ การทำอย่างนั้นไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนักหรอก " 
(นอกตึกมีกองทหารล้อมรอบอยู่เต็มไปหมดทุกทาง)

ในกองทหาร
เกรย์ดอนครีด - เราได้อะไรจากในนั้นบ้าง เวสทรี่ ?
เวสทรี่ - เราคิดว่า มันคือฟอร์จครับ นายกองครีด. มิวแตนท์ที่เคลื่อนไหวอยู่ใต้ดินของทางรถไฟที่มุ่งตรงไปแคนาดา


เวสทรี่ - และกลุ่มของเขาที่เหลืออยู่เป็นพวกสุดท้าย. เราได้แสกนเข้าไปด้านใน ตอนนี้ได้ตรวจสอบสัญญาณชีพ เอ่อ สัญญาณชีพของมนุษย์ ผมหมายความว่าอย่างนั้น.


เวสทรี่ - ทันทีที่เราแน่ใจเราจะเคลื่อนพลเข้าไปข้างใน
เกรย์ดอนครีด- ฮีทซีกเกอร์เป็นอย่างแรก
เวสทรี่ - มิสซายล์เหรอครับ แต่นี่มันตึกไครส์เลอร์นะครับ.
เกรย์ดอนครีด - ร้อยโท, เราทำเพื่อเผ่าพันธุ์ของเรา ไม่ใช่เพื่ออิฐหรือปูน.


ยายแก่คนหนึ่งพยายามขอเข้าไปข้างใน ปรากฏว่ายายแก่คนนั้นเสยทหารชื่อเวสทรี่ร่วงลงไป ยายแก่คนนั้น คือ มิสก์ติก

ด้านในดูเหมือนโท้ดกำลังตื่นกลัว
โท้ด - คุณได้ยินแล้วว่าพวกมันทำอะไรในเวสเชสเตอร์ ถูกมั้ย ? ขนาดเซฟเฮ้าส์ลวงตา พวกมันยังค้นพบใช่มั้ย ? มันยัดมิวแตนท์ลงในนั้นและเผามันจนราบคาบ
ดัสก์ - คุณทอย์นบี กรุณาอย่างพูดถึงสิ่งเหล่านี้อีก.


หญิงสาวสองคนโผล่ร่างมากระทันหันพวกเธอคือ เรแกน วินการ์ด และ มาร์ตินิเก้ วินการ์ด พวกเธอบอกว่ามันจะไม่เป็นแบบนั้น


พวกเธอมาขอให้กลุ่มต่อต้านรอสักครู่และให้จับตาดูโชว์ด้านนอกให้ดี


( ด้านนอกมีทหารคนหนึ่งหอบชายชราหลังงุ้มเดินลัดเลาะเข้าไปในกองทหาร )

ทหารที่หอบชายชรา - สุดที่รัก แผลคุณเปิดอีกแล้ว. คุณยังอ่อนแรง ถ้าคุณทำสิ่งนี้ มันอาจจะฆ่าคุณนะ
ชายชรา - ฉันจะทำ ... ไม่อาจ ปล่อยให้ลิ่วล้อพวกนี้มันพล่ามไป มิสก์ติก.
(ชายชราคนนั้น คือ แม็กนีโต และ ทหารคนนั้น คือ มิสก์ติกปลอมตัวมา )


ทหารคนหนึ่งเห็นแม็กนีโต - เขาตายแล้วนี่ ! เขาถูกประหารไปแล้ว !


แม็กนีโต - ฝูงผึ้งและฝูงสุนัขและเหล่าหนอนแมลงผู้ที่เรียกตัวเองว่ามนุษย์. ผู้ลงโทษคนบริสุทธิ์. เหล่าผู้ฆาตกรรมเด็กๆ จงฟังข้า ! 


อีกทางเกรย์ดอนครีดก็สั่งให้ทหารยิงทันทีเมื่อเห็นแม็กนีโต

แม็กนีโตใช้พลังของเขาสะท้อนกระสุนกลับไปใส่ทหารพวกนั้น เกรย์ดอนครีดสั่งหยุดยิง ในขณะที่พวกกลุ่มต่อต้านในตึกต่างตกใจที่แม็กนีโตยังไม่ตายอย่างที่ได้ยินมา พวกคู่หูวินการ์ดบอกว่า พวกรัฐบาลทำได้แค่พยายามฆ่าเขา ส่วนแม็กนีโตบอกเกรย์ดอนครีดว่า เขาไม่ได้มาฆ่าใคร แค่มาชิงพวกพี่น้องชาวมิวแตนท์คืนเท่านั้น

หลังจากนั้น แม็กนีโตก็ใช้พลังยกตึกไครสเลอร์ทั้งตึกพาพวกกลุ่มต่อต้านหนีไป ถึงแม้ว่าเกรย์ดอนครีดจะสั่งให้กองทัพอากาศยิงใส่ แต่เครื่องบินรบของกองทัพอากาศก็โดนตึกอื่นๆที่ถูกพลังของแม็กนีโตยกขึ้นชนจนระเบิดเสียก่อน

นักบินตกใจมากเพราะว่ามันเป็นเมืองทั้งเมืองลอยขึ้นมาบนฟ้า

โท้ด 
" มันไม่ใช่แค่เมืองทั้งเมือง .. แต่ที่แน่นอนก็คือ เพียงแค่อาคารที่มีโครงสร้างส่วนใหญ่เป็นเหล็ก "
" แต่มันต้องมองตาม. มันเป็นการแจ้งของพระเจ้าแห่งหินว่า จงเชื่อฟังในสิ่งที่แม็กนีโตจะเป็น " 

โท้ด - และเขาไม่ได้พามันไปไกลนัก. เขาไม่ได้ทำอย่างนั้น. มันไม่ได้เหมือนกับในทุกๆแห่ง เขาได้ไปทำให้เป็นที่ปลอดภัยอยู่ยาวนาน.
โท้ด - เขาได้ก่อสร้างปราการ.สร้างประภาคาร. เป็นสัญลักษณ์อันยิ่งใหญ่ให้คิดถึง.และคุณทั้งหมดที่นี่จะได้อยู่ร่วมกัน เป็นครั้งแรก เช่นเดียวกับ ชายและหญิงที่มีเอ็กซ์ยีน

แคนนอนบอลกระชับแว่นตาลงมา

แคนนอนบอล - พวกมันพังด่านเข้ามาแล้ว ได้เวลาไปสู้แล้ว

แคนนอนบอล - จงไปแสดงให้พวก แ(ม่)งนั่น รู้ว่า เครื่องหมายเอ็กซ์คือหลุมฝังศพของพวกมัน