X-MEN | SECOND COMING FINAL 014 | NOT THE END

บทที่1
ชาร์ล ซาเวียร์

มันรู้สึกเหมือนเป็นความฝันที่เป็นได้ทั้งเป็นไปไม่ได้และเป็นความจริง.
เป็นไปได้ว่ามันคือเสียงที่ก้องกังวานอยู่ในความรู้สึกของพวกเขา
แรงสั่นสะเทือนกระจายออกไปภายใต้สิ่งที่เธอได้แสดงให้เห็น.
ความหวาดกลัวและความโล่งใจ
ความชอกช้ำและความหวั่นกลัว

ช่างบริสุทธิ์
ความรู้สึกที่ไม่มีการแต่งเติมใดๆ
ดังนั้น จึงไม่ค่อยพบเจอในช่วงชีวิตที่เราลืมตาอยู่

แต่ ผมคิดว่า มันเป็นมากกว่านั้น
กระแสแห่งความโหยหา
มันรู้สึกค่อนข้างคล้ายกับความฝันของผม

ความฝัน

ที่หลังจากนั้น มันก็ผ่านไป

โฮปลงมาสู่พื้นเธอดูหมดเรี่ยวแรง วูล์ฟเวอรีนวิ่งเข้ามาประคองแต่เธอผลักทุกคนออกไป
เธอหมอบกับพื้นข้างๆแขนกลของเคเบิ้ล

และเธอได้เป็นเด็กผู้หญิงตัวน้อยอีกครั้ง

โฮป - นาธาน ...

เด็กผู้หญิงตัวน้อยคนที่สูญเสียพ่อของเธอไป

.......

โฮปค่อยลืมตา เธอเห็นบีสต์กับโคลอสซัสในเครื่องอะไรสักอย่าง
บีสต์ - นายพร้อมนะ ?
โคลอสซัส - พร้อม.
บีสต์ - สาม ...สอง ...หนึ่ง
บีสต์สับสวิทซ์เดินเครื่อง

โคลอสซัสร้องอ้ากๆๆ เพราะบีสกำลังดัดแขนของเขาให้เข้าที่
โฮป มองตะลึง - โห

บีสต์ ตรวจแขนของโคลอสซัส
บีสต์ - อืม.. เธอฟื้นแล้ว ..
       - กระดูกเข้าที่ ขอโทษนะ ขอพักแรงดันอีก 25000 P.S.I ไว้ก่อน

บีสต์มาตรวจดูโฮป
บีสต์ - มองมาที่ฉัน
โฮป - หนูสลบไปนานเท่าไหร่คะ ?
บีสต์ - เท่าที่คิดก็เกือบสามสิบชั่วโมง ขอโทษด้วยนะ ทั้งหมดมันอาจไม่แน่นอน เธอดูสบายดี ฉันจะกลับมาตรวจเธออีกรอบ...

บีสต์ผละมาทางดร.เนเมซิสที่ตรวจอาร์กแองเจิ้ล
บีสต์ - คุณคิดว่าไง เนเมซิส ? ปีกไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองเหมือนกับเนื้อเยื่อบนผิวหนังของโคลอสซัส. ผมสงสัยว่าเขารักษาตัวได้เองในขณะที่อยู่ในรูปแบบนักล่านี่ ( ในฟอร์มนี้ อาร์กแองเจิ้ลมีฮีลลิ่งแฟกเตอร์ พลังรักษาตัว ไม่มากเท่าวูล์ฟเวอรีนแต่ก็พอใช้ได้ )
บีสต์ - ฮมมม ( บีสต์เกลียดฟอร์มอาร์กแองเจิ้ลของแองเจิ้ล เขาไม่ชอบนักฆ่า )

ดร.คาวิต้าทำแผลไอซ์แมน
ไอซ์แมน - ดูเป็นไงบ้างหมอ ?
ดร.คาวิต้า - ดีขึ้น แทบเป็นปกติ น้ำแข็งบนผิวของคุณก็คล้ายกับเป็นตัวเชื่อมให้กล้ามเนื้อของคุณติดกัน. อาจเหลือรอยแผลเป็นเล็กน้อย

บ็อกซ์กับคาร์ม่า
คาร์ม่า - คุณล้อฉันเล่นหรือเปล่า ?
บ็อกซ์ - อะไรนะ ?
คาร์ม่า - คุณเคยบอกว่ามันจะดูเซ็กซี่ไง...
บ็อกซ์ - มันเซ็กซี่ เชื่อผม พวกอวัยวะเทียมทุกอันที่เห็นขาข้างนี้ต้องรู้สึกอิจฉาแน่ๆ
คาร์ม่า - พระเจ้า คุณนี่พิลึกคน
บ็อกซ์ - เธอเรียกผมว่าคนพิลึก หวานใจ ไม่ใช่คุณหรอก ( บ็อกซ์คุยกับขาเทียม )

แม็กนีโต - มันได้ทำให้เธอเสียไปไม่น้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ หรือไม่ใช่แบบนั้น ?
โฮป - อีริค.. คุณพูดถึงเรื่องอะไร ?
แม็กนีโต -  ที่ฉันเคยถามไว้ตอนเราพบกัน ถ้าการมาถึงของเธอได้ทำให้เราได้ปลดปล่อยจากพวกนั้นที่พยายามสังหารเรา. เธอขอเวลาจากฉันหนึ่งสัปดาห์

โฮป - หนูแค่พูดขำๆ.
อีริก - นั่นเป็นความจริงในขำขันของเธอ มันดูคล้ายเป็นอย่างนั้น ฉันได้ยินว่าเธอทำลายบาสชั่นจนสิ้นซาก อย่างกับว่า เขาเป็นของเล่นชิ้นหนึ่ง
โฮป - หนูจำอะไรไม่ได้เลย

โฮป - นั่นมันเลวร้ายมากใช่ไหมคะ ? ทำให้พวกเขาคิดว่าหนูเป็นสิ่งอันตรายอีก ?

เฮลลิออน - อ้า มานี่เลย ทำไมทุกคนควรจะคิดอย่างนั้นน่ะเหรอ ?

เฮลลิออน - ฉันน่าจะได้เกาหัวสำหรับเรื่องนี้นะ แต่เยี่ยมเลย เธอก็รู้ ? เพราะแบบนั้น เธอคงรู้นะว่าฉันจะไปหาอ่างใส่น้ำล้างก้นดีๆได้ที่ไหน ? (ประชดนะครับ เพราะมือเขาขาดทั้งสองข้าง )

แม็กนีโต - ไอ้หนู.
เฮลิออน - อะไร (ฟระ)?!

แม็กนีโต - รีบวิ่งไปให้ไกลเดี็ยวนี้เลยนะ (ขู่)
เฮลลิออน - โอเค

แม็กนีโต - เราน่าจะพักผ่อน อย่าเพิ่งคุยอะำไรมากกว่านี้เลย และ อย่าเป็นกังวลในเรื่องของตัวเอง

แม็กนีโต - มันเป็นเวลาที่น่าจะได้ประโยชน์กับเรา มากกว่าที่จะคิดเรื่อง อันตราย

แล้วโฮปกับแม็กนีโตก็หลับไป

บทที่ 2
ตัดมาที่อดีตของโฮปและเคเบิ้ล ในสงครามครั้งหนึ่ง
โฮป - คุณจัดการเขา หนูคิดว่าชายคนนี้เป็นคนสุดท้ายของพวกมันแล้ว

โฮป - พวกมันเตรียมการซุ่มโจมตี ทันทีที่คุณก้าวผ่านประตู พวกมันก็จะลงมือกับคุณ
เคเบิ้ล- ใช่ ฟังดูดี เราทั้งคู่น่าจะหันไปเข้าทางหน้าต่าง.

เคเบิ้ล -ทำงานได้ดี แม่หนูผมแดง.  ตอนนี้ ตรวจค้นดู ลูกกระสุน และ น้ำ  พวกเราเหลือสองอย่างนั้นน้อยแล้ว

พวกเขาค้นตัวทหารที่ตาย เดินข้ามทะเลทราย และ พักก่อกองไฟ

เคเบิ้ล - โฮป หนูมีอะไรอยู่ในใจหรือเปล่า ?
โฮป - ฮึ ?

โฮป - เปล่าหรอกค่ะ หนูคงจะเหนื่อย
เคเบิ้ล - ฉันรู้ว่าเธอดีกว่านั้น ลืมมันไปซะ เธอคิดว่าทหารพวกนั้นยังจะตามพวกเรามามั้ย ?
โฮป - ไม่ค่ะ

โฮป - มันเพิ่งจะ .. วันนี้ คุณเกือบตาย. ตอนที่หมอนั่นเล็งปืนมาทางคุณ
      - ถ้าหากคุณช้ากว่านั้นซักครึ่งวินาที เขาจะหั่นคุณเป็นสองเสี่ยง

เคเบิ้ล - ฉันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นและเขาก็ทำแบบนั้นไม่ได้
โฮป - นั่นทำให้ หนูหยุดคิดถึงมันไม่ได้
เคเบิ้ล - เรื่องอะไร ?

โฮป - เรื่องการเดินถอยกลับ ข้ามทะเลทราย หรือ ทะเลทรายอื่นๆ เพียง ลำพังคนเดียว
เคเบิ้ล - นั่นจะไม่เกิดขึ้น ..หนูจะไม่ได้ไปจากฉันง่ายนักหรอก

ทุกคนต่างมารวมตัวกันในงานศพของเคเบิ้ล

ไซคล็อป อ่านคำอาลัยได้เพียงแค่  -- ลูกชายของผม -- นาธาน 

แต่เขาไม่สามารถเอ่ยอะไรออกไปได้อีกและฟุบหน้าลงกับแท่นพิธี

เขาโศกเศร้ากับการตายของนาธานไม่แพ้โฺฮป

โฮป ออกมากล่าวคำอาลัยแทน
โฮป - นาธาน คริสโตเฟอร์ ซัมเมอร์ได้เกิดมาเพื่อเข้าสู่การสู้รบและชีวิตของเขาได้กลายเป็นสงคราม ตลอดเวลาที่หนูได้รู้จักกับเขา  เขาเอนกายลงนอนเป็นเวลาสิบนาทีก็ถือว่ายาวนานแล้ว  เขากินในขณะที่แผ่นหลังพิงกับข้างฝา ไม่เคยนั่งลงเลยจนกระทั่งนานพอที่จะตกเป็นเป้าหมายได้อย่างง่ายดาย
         คุณรู้ว่าหนูหมายถึงอะไร ทั้งหมดที่คุณทุกคนรู้นั่นคือสิ่งที่หนูหมายถึง เขาเป็นทหารหาญ ในทุกกระเบียดนิ้วของเขา เคเบิ้ลเป็นทหารหาญ
        และ ต่อไปนี่คือ คำภาวนาสามประการที่ทหารหาญได้อธิษฐานขอ.
        จงสู้เพื่อสิ่งที่สำคัญ-- สิ่งนั้นคือความจริง
        จงตามหาเพื่อนรักที่เขารักและไว้ใจว่าจะต่อสู้อยู่เคียงข้างกาย
        และ จงตายลงแทบเท้าของเขา
     
        พ่อของหนูได้รับมาครบทั้งสามประการ ดังนั้น อย่าคร่ำครวญเพื่อเขาเลย
         ไม่มีใครสักคน
          ไม่มีใครสักคนจำเป็นต้องเสียน้ำตาให้กับนาธาน ซัมเมอร์ส

       แล้วหยาดน้ำตาของโฮปก็หลั่งไหล

พอพ้นจากงานศพ โฮปก็อยู่อย่างเดียวดาย พวกมิวแตนท์ที่เป็นนักเรียนของสถาบันซาเวียร์รุ่นอายุใกล้เคียงที่สุดพวกเขาก็ลังเลที่จะเข้าไปคุยกับโฮป โดยเฉพาะ หนุ่มขี้กังวล พรอดิจี้

แมทช์ (Match) (หนุ่มที่หัวไฟลุก)ยืนห่างๆ
ลัว(Loa) - ควรจะมีใครสักคนอยู่กับเธอนะ
บลิง(Bling) - แต่ เธอจะพูดอะไร ? เรื่องอะไรที่เธอจะพูดกับหล่อน ?

บลิง - คุณคิดเรื่องนี้อย่างไร ?
พรอดิจี้ - ฉันจะคิดว่าเธอเห็นสิ่งที่หล่อนทำนะ ? พลังของเธอทำงานอย่างไร ? ทุกสิ่งที่พวกเราทำได้ ทุกสิ่งที่พวกเราทั้งหมดทำได้ เธอทำได้หมดแล้ว
          - มันเหมือนมีใครบางคนปั้นตุ้กตาหมอผีวูดูด้วยชาติพันธุ์มิวแตนท์ทั้งหมด. นั้นคือสิ่งที่โฮปเป็น
          - เธอเป็นพวกเรา. พวกเราทั้งหมด

          " ดังนั้น ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เธอต้องการจะพูดกับหล่อน"
          " หล่อนน่าจะรู้หมดแล้ว "

โร้ก - สก็อต คุณต้องการคุยกันตอนนี้และวันนี้ จริงๆเหรอ ?
ไซคล็อป - ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ? มันไม่ได้จะมีประเด็นอะไรมากมาย. สาเหตุมาจากคุณ โร้ก,เราเกือบต้องสังเวยเธอ ( โฮป ) ไปแล้ว

โร้ก - ที่โฮปได้พูดมา เคเบิ้ล  เธอ ทั้งคู่ต้องการให้เธอเป็นตัวเธอเอง. ไม่ใช่เพื่อตายแบบหลบๆซ่อนๆในโพรง. เพื่อไปอยู่กับผู้คนที่กำลังจะตายในนามของตัวเธอ.
ไซคล็อป - เรื่องนี้ทั้งหมดรู้สึกสมบูรณ์แบบ ยกเว้น การตายของเคิร์ธ -- การตายของนาธาน -- แค่นั้นก็หมายถึงทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าหากเธอรอดชีวิตมา ผมคิดว่าคุณเข้าใจเรื่องนั้น

ไซคล็อป - ผมยังคิดอีกด้วยว่า คุณจะทำงานเช่นเดียวกับส่วนหนึ่งของทีม
โร้ก - ฉันก็ยังทำแบบนั้นเสมอล่ะ --
ไซคล็อป - ได้โปรด การตัดสินใจของคุณได้ทำลายแผนการณ์ของพวกเราแตกเป็นเสี่ยงและคุณทำมันได้แค่เพียงคนเดียว

ไซคล็อป - โฮปเป็นความรับผิดชอบของคุณและเธอไว้ใจคุณ ดังนั้น ผมจำเป็นต้องให้คุณอยู่ที่นี่และช่วยเธอจัดการเรื่องทั้งหมดนี้ แต่ หลังจากสิ่งที่คุณทำ ผมต้องเห็นว่าคุณเป็นคนไม่รักษาคำสั่ง ( ไซคล็อปสั่งให้โร้กคุมโร้กให้อยู่ที่ยูโทเปีย แต่โร้กกลับพาโร้กไปสู้ที่โกลเด้นเกท มันถือเป็นการขัดคำสั่ง )

ไซคล็อปหันหลังให้โร้กแล้วบอกว่า - คุณถูกคัดชื่อออกจากกลุ่มประจัญบาน จนกว่าผมจะสั่งเป็นอย่างอื่น.และอย่าคิดว่าคำสั่งจะเปลี่ยนแปลงโดยเร็วนี้

วูล์ฟเวอรีน - ปล่อยฉันไว้คนเดียวเถอะ.
สตอรม์ - ฉันทำงั้นไม่ได้หรอก นายกำลังทำอะไรอยู่โลแกน

วูล์ฟเวอรีน - ทุกสิ่งดูกระจ่างขึ้น เมื่อลงมาที่นี่. มันเคยฝังในหัวของฉันเรื่องที่ว่าทุกคนได้มากันเพื่อแสดงสิ่งที่อยู่ในใจของตัวเอง. เมื่อเร็วๆนี้เอง นักเรียนคนหนึ่งถูกฆ่า , คิดดูสิ พวกเขาทำกับบางสิ่งบางอย่างราวกับเป็นของที่ระลึกห่วยๆ พวกเขาจุดเทียนทิ้งเอาไว้บนแท่นบูชา ฉันยังต้องบอกว่า เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้ปฏิบัติกับฉันเยี่ยงสัตว์ แต่ เขาตายแล้ว ...เขาตายไปและทำให้รู้ว่า ฉันคือใครอย่างแท้จริง ( วูล์ฟเวอรีนไม่ค่อยพอใจพิธีศพที่ำพวกเอ็กซ์เมนจัดให้ไนท์ครอเลอร์ )

สตอร์ม - เขาคิดผิดไหมล่ะ ?
วูล์ฟเวอรีน - เปล่า.
สตอร์ม - ฉันพูดกับสก็อตเรื่องเอ็กซ์ฟอร์ซ. เขาบอกว่า เขาสั่งนายให้ทำมันเอง เขาเป็นคนรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดไปเต็มๆ. ฉันหัวเราะใส่เขา ฉันหัวเราะที่บางคนที่ทำให้นายทำอะไรบางอย่าง แม้กระทั่งสก็อตก็เหอะ
สตอร์มหยิบภาพถ่ายเก่าๆมาดู ในภาพมีไนท์ครอเลอร์- พระเจ้า ช่วยลูกด้วย ฉันรู้สึกว่าฉันแก่แล้ว โลแกน
สตอร์ม - ทุกเวลา ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ร้องไห้ด้วยน้ำตาทุกหยดหยาด .. นั่นเพื่อให้ได้เขาคืนมาอีกครั้ง

สตอร์ม - ฉันจะเอารูปใบนี้ไปนะ. นายอาจจะพยายามและจะฆ่าฉัน ถ้านายรู้สึกเหมือนกัน.
ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น ตอนนี้นายจะทำอะไร ?
วูล์ฟเวอรีน - 'โร่ ( ย่อมาจาก โอโรโร่ ชื่อเล่นของสตอร์ม )
สตอร์ม - นายล่าและสังหารศัตรูของเรา ก่อนที่พวกมันจะมาจัดการเรา. นั่นเป็นสิ่งที่เอ็กฟอร์ซทำ มันถูกต้องใช่ไหม ?

สตอร์ม - เพราะที่ถูกตอนนี้ มีเพียงสิ่งเดียวที่นายแตกต่างจากศัตรูของเรามีแค่การตีความเท่านั้น บอกสิ ว่าฉันผิด โลแกน.

วูล์ฟเวอรีน- เธอไม่ได้ผิดหรอก. แต่ เธอก็ไม่ได้เป็นมากกว่าสิ่งที่เธอเป็นใช่ไหม ? เธอต้องการตัดสินพวกเราบนแท่นพิพากษาของเธอ ? ปล่อยประเด็นนั้นไปก่อน. แต่เอ็กซ์ฟอร์ซได้อยู่ข้างนอกนั่นเพื่อปกป้องทุกอย่างในนี้ พยายามปกป้องการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ด้วยทุกวิถีทางที่เราสามารถทำได้. ถ้านั่นทำให้พวกเราดูเป็นคนเลว ฉันจะต้องขอฉุนเฉียวสักหน่อยเพื่อเรื่องนั้น

สตอร์ม - เอ็กซ์เมนไม่ฆ่าใคร เราพูดแบบนั้นเสมอเลย ใช่มั้ย ? นั่นคือเส้นแบ่งที่ลางเลือนมาตลอดหลายปี แต่ นายกับสก็อตทำมันที่นี่..และ มี ราห์เน่ และ เจมส์ และ ลอร่า ...

วูล์ฟเวอรีน - ฉันไม่ได้ต้องการแบบนั้น ฉันไม่เคยต้องการให้แม้กระทั่งสก็อตมาเกี่ยวข้องด้วย. เขามีความคิดที่จะฆ่าคนอย่างนั้นหรือ ?
นั่นมันไม่ใช่เขาเลย และ เธอก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ?
วูล์ฟเวอรีน - ถ้าฉันได้ทำมัน ถ้าฉันได้ืทำมันทั้งหมดอีกครั้ง ฉันจะฆ่าพวกมันให้มากกว่านี้ เพราะ บางที ถ้าหากฉันได้ฆ่าพวกมันมากกว่าเดิม เคิร์ธ น่าจะยังมีชีวิตอยู่.

สตอร์ม - ฉันเสียใจที่ได้ยินอย่างนั้น เพราะนั่นมันหมายถึง นี่อาจจะหมายถึงครั้งสุดท้ายที่เราจะได้นั่งดื่มด้วยกัน

( สรุปว่า เคลียร์กันไม่ลงเรื่องเอ็กซ์ฟอร์ซครับ สตอร์มไม่สนับสนุนการฆ่า แต่วูล์ฟเวอรีนบอกว่าไม่มีใครอยากฆ่าแต่ต้องฆ่าเพื่้อปกป้องคนสำคัญ )

ด้านนอกยูโทเปีย
วูล์ฟเวอรีน - เธอถูกปลดปล่อยแล้ว
เอ็กซ์ 23 - นี่ฉันกำลังถูกลงโทษหรือเปล่า ?

วูล์ฟเวอรีน - อะไรนะ? ไม่!
เอ็กซ์23 - งั้น ฉันก็ไม่เข้าใจแล้ว.
วูล์ฟเวอรีน - มันจบแล้วและถึงมันจะไม่ใช่อย่างนั้น ฉันก็ไม่อยากจะเอาเธอมาเกี่ยวกับเรื่องนั้นไปมากกว่านี้อีก

เอ็กซ์23 - แต่ไซคล็อป สั่งให้ฉัน ทำ ..
วูล์ฟเวอรีน - ไม่ เธอไม่ต้องรับคำสั่งอีกแล้ว ได้ยินที่ฉันพูดหรือเปล่าลอร่า ? ฉันไม่น่าเอาเธอมาเป็นส่วนหนึ่งของทีมเอ็กซ์ฟอร์ซ. ไซคล็อป เขาใช้เธอ ฉันเองก็ใช้เธอ.

สิ่งที่พวกเราทำมันไม่ต่างกับ เดอะ ฟาซิลิตี้ หรือ วีพอน พลัส หรือ ไอ้เลวตัวไหนก็ตามที่สร้างเธอขึ้นมา
วูล์ฟเวอรีน - เธอต้องตัดสินใจด้วยตัวเธอเองแล้วตอนนี้ ไม่มีใครอื่นอีก และ มีเพียงคำถามเดียวที่เธอต้องถามตัวเธอเองว่า เธออยากจะทำอะไร ?

เอ็กซ์23 - ฉันไม่เข้าใจ
วูล์ฟเวอรีน - เธอต้องการอะไร ลอร่า ?
เอ็กซ์23- ฉัน ฉัน ต้องการให้คุณบอกมาว่าฉันต้องทำอะไร.
วูล์ฟเวอรีน - เธอต้องการอะไร ?

เอ็กซ์23 -ฉันไม่
วูล์ฟเวอรีน -เธอต้องการอะไร ลอร่า ?
เอ็กซ์23 - ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่า ฉันต้องการอะไร!

วูล์ฟเวอรีน เหลียวกลับไป - นั้นเป็นจุดเริ่มต้นแบบหนึ่ง. เธอต้องการคำสั่งใช่ไหม? เธอต้องการปฏิบัติการใช่ไหม ? จงมีจุดมุ่งหมายเพื่อตัวเธอเองสักครั้ง.

( ฉากนี้มันสืบเนื่องมาจากที่วูล์ฟคุยกับสตอร์ม ตอนที่เอ็กซ์ฟอร์ซ เริ่มแรก มีทั้ง ราเน่ห์(วูล์ฟเบน) เจมส์ (วอร์พาธ) พวกเขาเป็นวัยรุ่น สตอร์มมองว่าพวกเอ็กซ์ฟอร์ซที่เป็นทีมสังหารอย่างน้อยก็ไม่ควรเอาเด็กๆมาร่วมด้วย ดังนั้น วูล์ฟเวอรีนจึงพยายามกันลอร่า(เอ็กซ์23)ออกไปจากทีม )

เกาะอัลคาทรัซ
ไซคล็อป - พวกเขาทุกคนมาพบและคุยกับฉันแล้ว แบบตัวต่อตัว. ทีมเก่าของเรา สตอร์ม โคลอสซัส ไอซ์แมน....ศาสตราจารย์ ซาเวียร์..เขาคงหงุดหงิดที่เห็นสิ่งที่อยู่ในความคิดของฉัน  ที่ฉันไม่เคยนึกเสียใจในสิ่งที่เราทำเลย.และเขามองฉันเหมือนเขาเห็นคนแปลกหน้า

วูล์ฟเวอรีน - อย่าคิดว่ามันกำลังจะจบสิ้นสิ ไอ้ขี้ก้าง.  นายคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าวันหนึ่งอเวนเจอร์หายตัวไป ?

ไซคล็อป - สตอร์ม ..ดูจะมีอาการมากกว่าเพื่อน. เธอหัวเราะ เธอหัวเราะและถามฉันว่า ฉันคิดว่าจีนจะคิดยังไงเรื่องเอ็กซ์ฟอร์ซ แล้วก็ แฮงค์ เขาจะไม่กลับมาอีกแล้ว
(สตอร์มเป็นเพื่อนรักของจีนเกรย์ ในเรื่องของไซคล็อปกับจีนเธอเข้าข้างจีนครับและออกจะไม่ชอบไวท์ควีนนัก ส่วนบีสต์ไม่ชอบเอ็กซ์ฟอร์ซและกรณีไวท์ควีน บางครั้งเขายังเห็นเธอเป็นอดีตวายร้าย)

ไซคล็อป - ฉันไม่รู้. เราจะเผชิญหน้ากับมัน แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ณ ตอนนี้ มันคือวันใหม่ และ เอ็กฟอร์ซจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวันใหม่นี้.

วูล์ฟเวอรีน- นี่ฉันพลาดการประชุมหรืออะไรสักอย่างไปหรือเปล่า ? การรวมญาติ ในครั้งสุดท้ายที่ฉันได้มองดู นั่นคือเห็นการที่พวกเราเหลือรอดอยู่น้อยแล้ว ตอนนี้ เรื่องนั้่นเพิ่งผ่านไปแค่อาทิตย์เดียว และ แม่เมสไซอาห์ตัวน้อยของนาย ..

ไซคล็อป - ไม่ อย่าเอาเรื่องนี้ไปให้เธอแบกรับ โลกกำลังจะเปลี่ยนแปลง. ออสบอร์นไปแล้ว อเวนเจอร์กลับมาและ เอ็กซ์เมน...เราสามารถยืนหยัดเพื่อบางสิ่งอีกครั้งหนึ่ง ( เหตุการณ์ ดาร์กอเวนเจอร์และดาร์กไรจน์ )

ไซคล็อป - ชาติพันธุ์มิวแตนท์กำลังจะรอด โลแกน เรารับมือทุกอย่างที่บาสชั่นได้โยนมาใส่เราและเราทำให้มันผ่านพ้นไปได้

วูล์ฟเวอรีน - ไม่ใช่พวกเราทุกคน

ไซคล็อป - อาจจะมี กัปตันอเมริกา ไอรอนแมน และ ธอร์ มาเพื่อหยุดยั้งเรา. ปรกติแล้ว มันน่าจะสนุก. ฉันน่าจะไปอยู่ในกรงแล้วฉีกยิ้มบนใบหน้า เพราะว่า ฉันน่าจะทำเรื่องทั้งหมดอีกหน เพราะว่าสิ่งที่เราทำกันที่นี่ ฉันรู้ว่าสิ่งนั้น มีบางส่วน.. ทำให้เรารอดมาได้. เอ็กซ์เมนจะก้าวต่อไปและฉันไม่ต้องการให้เอ็กซ์ฟอร์ซเป็นส่วนหนึ่งของอนาคต
(ไซคล็อปคิดว่าถ้าเอ็กฟอร์ซยังอยู่วันหนึ่งพวกอเวนเจอร์อาจต้องกลายเป็นศัตรูของพวกเขา)

วูล์ฟเวอรีน - ดี. มันจะเป็นไปตามนั้น นายน่าจะไปนอนสักหน่อย ซัมเมอร์ส. นายดูเหมือนว่า .
ไซคล็อป - ขอบใจ โลแกน..ขอบคุณ

วูล์ฟเวอรีนเดินลึกเข้าไปในอัลคาทรัซ

วูล์ฟเวอรีน - ขอโทษที คุยกันยาวนานกว่าที่ฉันคิดเอาไว้ มันค่อนข้างจะผิดจากที่ฉันคิดไว้เสียด้วย. ถ้างั้น นี่คือข้อตกลง..

วูล์ฟเวอรีน - นี่คือเอ็กซ์ฟอร์ซ. นั่นมีกฎอยู่เพียงข้อเดียว ห้ามใครล่วงรู้.
( วูล์ฟเวอรีนไม่ทำตามที่ตกลงกับไซคล็อปครับ เอ็กซ์ฟอร์ซยังอยู่ ทีมใหม่ประกอบด้วย(จากซ้าย) แฟนโทเม็กซ์(ที่เกาะหลังเขาอยู่คือ E.V.A) อาร์กแองเจิ้ล ไซล็อก(ดีกว่า โดมิโน่ ครับ ) เด้ดพูล !?

บทที่ 4
ไอซ์แมน - สก็อต
ไอซ์แมน - สวัสดีชาวโลก ถึง สก็อต.
ไซคล็อป - บ้อบบี้ เย่ ฉันเพิ่งจะ...

ไซคล็อป - เขียนจดหมายถึงน้องสาวของเคิร์ธ นายรู้นี่ น้องสาวอุปการะ.
ไอซ์แมน - ตกลงนี่เธอเป็นน้องสาวหรือแฟนกันแน่ ?
ไซคล็อป - เรื่องมันซับซ้อนน่ะ.

ไอซ์แมน - เรื่องซับซ้อนนี่มันใช่อเวนเจอร์หรือเปล่า ? (มุกครับ หมายถึงพวกดาร์กอเวนเจอร์สมัยออสบอร์น ที่ ดาร์กเคนเป็นวูล์ฟเวอรีน บุลอายส์เป็นฮอว์กอาย)
ไซคล็อป - น่าจะไม่
ไอซ์แมน - นายคิดว่าพวกเขาได้ค่าจ้างไหม?
ไซคล็อป - ก็น่าจะไม่นะ.

ไอซ์แมน - เฮ้ เอ่อ -- ฉันคิดว่านี่คืออีกอย่างหนึ่ง เมื่อ ไม่มีใครสักคนจริงๆสามารถควบคุมอีกอย่างหนึ่งนั้น .. แต่ มัน คือ แฮงค์

" เขากำลังจะไป "

บีสต์เก็บข้าวของขึ้นยานโดยมีนาเมอร์เป็นผู้ช่วยครับ
บีสต์ - ยอดเยี่ยม นั่นมันเพื่อฉันเลย. ต้องการคนช่วยไหม ?

นาเมอร์ แบกเครื่องอะไรสักอย่างมา - อย่ามาทำให้ขำเลย วันที่ฉันต้องการความช่วยเหลือจาก คนประเภทนาย คือวันที่ -- ฉันไม่ได้เป็นผู้ควบคุมเจ็ดคาบสมุทรอีกต่อไปแล้ว

บีสต์ - และ ทำไมนายถึงมีน้ำใจต่อ คนประเภทฉัน ด้วยการแสดงออกของนายล่ะ ? ฉันขอสารภาพตรงๆว่า ฉันต้องเกือบตายเพื่อถามนายว่าทำนายถึงมาอยู่ร่วมกับมิวแตนท์ที่นี่ บนเกาะเล็กๆของซัมเมอร์ส

นาเมอร์ - นายจะสนใจทำไม นายจะไปอยู่แล้ว
บีสต์ - ขำหน่อยก็ได้.

นาเมอร์จ้องหน้าบีสต์ - ไม่ ไม่ ฉันไม่เคยคิด ว่าฉันจะทำอย่างนี้. คนประเภทไหนกันที่หันหลังให้กับผู้คนของเขา แม็กคอย ? แน่นอนว่าคงไม่มีสักคน ฉันหวังว่ามันจะเป็นเรื่องตลกนะ.
(นี่ด่ากลายๆครับ)

" คนประเภทที่มีสติสัมปชัญญะอย่างแท้จริงไงล่ะนาเมอร์. หลับให้สบายนะ... "
แล้วบีสต์ก็จากไป ... ไซคล็อปกับไอซ์แมนมาไม่ทัน

นาเมอร์ - นายรู้สึกดีกว่าเดิมเมื่อไม่มีเขาแล้ว

ไซคล็อป - อ่า มันแย่นะ
นาเมอร์ - ซัมเมอร์ ฉันรู้สิ่งดีในสิ่งที่ฉันพูด. ในกองทหาร --
ไอซ์แมน - ตอนนี้ พวกเราเป็นกองทหาร ?
นาเมอร์ - ในกองทหาร  นายพลไม่จำเป็นต้องทำเพื่อสันติภาพ.

ไซคล็อป - ฉันรู้จักเขามาตั้งแต่ฉันยังเด็ก นาเมอร์
นาเมอร์ - และตอนนี้ นายเติบโตเป็นชายแล้ว สนามเด็กเล่นแห่งไหม่ ซัมเมอร์ส เพื่อนร่วมเล่นคนใหม่

และแองเจิ้ลก็มาชวนนาเมอร์เล่นบาส แต่นาเมอร์ขว้างลูกบาสทะลุแป้นไปไกล
ไซคล็อป-ฉันต้องไปเจอเอมม่า

" ... และฉันจะไปดูโฮปหน่อย .

ไวท์ควีนอยู่เบื้องหน้ากองเพลิงที่ใช้เผาซากปรักหักพัง

ไซคล็อป - กายเพชร เอมม่า ?
ไวท์ควีน - ... ฉันจำเป็นต้องตัดขาดจากทุกๆึความรู้สึกที่ ...ดูจะนิ่งเอามากๆ และ ยาอติแวนเพิ่งหมดฤทธิ์ ( อติแวน ยานอนหลับ )

ไซคล็อป - เธอรับมือมันได้อย่างไร ?
ไวท์ควีน - พ่อของเธอตาย มีคนตายเพราะพยายามช่วยให้ชีวิตของเธอปลอดภัยและทุกคนรอบตัวเกลียดชังเธอ หรือ ไม่ก็หวังว่าเธอจะเปลี่ยนน้ำเป็นไวน์ได้ มันไม่ได้ดีเยี่ยมนัก

ไซคล็อป - เรายังดีอยู่ หรือไม่ใช่แบบนั้น เอมม่า เรายังดีกันอยู่ใช่มั้ย ?
ไวท์ควีน - ตอนนี้ มันไม่ได้สำคัญหรอก ในทุกเรื่อง ทั้งหมดที่สำคัญคือวันพรุ่งนี้.
( ที่ไซคล็อปถาม เรา นี่หมายถึง อนาคตของมิวแตนท์ แต่ ไวท์ควีน หมายถึงเรื่องของพวกเขาสองคนครับ หลังจากที่เห็นไซคล็อปวิ่งเข้าไปช่วยโฮปตอนที่เปล่งพลังเหมือนฟีนิกซ์ )

ไวท์ควีน - เยี่ยม ขอบคุณที่ช่วย. ผมจะได้แน่ใจว่าควรเติมเรื่องราวของวันพรุ่งนี้ลงไปในจดหมายที่ส่งถึงน้องสาวของเคิร์ธ

ไซคล็อป ก็ออกไปจากที่นั่น

ไวท์ควีน รีบวิ่งออกจากที่นั่น โดยไม่ฟังเสียงเรียกของเซิร์จ ( หรือนั่นเป็นภาพที่เธอเห็นเพียงคนเดียว )
ไวท์ควีน - สก็อต
ไวท์ควีน - สก็อต คุณอยู่ที่ไหน ?!
ไวท์ควีน - ฉันเห็น -- ฉันคิดว่าฉันได้เห็น -- สก็อต ฉันกำลังเฝ้ามองโฮป และ ฉันเห็นที่อยู่ในเปลวเพลิง

ไวท์ควีน - สก็อต.
ไซคล็อป - เอมม่าที่รัก ..เงียบนิดนึง

เอ็กซ์ยีนมีปฏิกิรยา โตเกียว เจแปน การยืนยัน ยังไม่ทราบ

เอ็กซ์ยีนมีปฏิกิรยา เคียฟ ยูเครน การยืนยัน ยังไม่ทราบ

เอ็กซ์ยีนมีปฏิกิรยา แวนคูเวอร์ บีซี แคนาดา การยืนยัน ยังไม่ทราบ

เอ็กซ์ยีนมีปฏิกิรยา เม็กซิโก ซิตี้ การยืนยัน ยังไม่ทราบ

เอ็กซ์ยีนมีปฏิกิรยา รัฐโอโย โอโย ไนจีเรีย การยืนยัน ยังไม่ทราบ

เครื่องรายงานเริ่มส่งสัญญาณการตรวจพบมิวแตนท์รายใหม่มาเรื่อยๆ

ไซคล็อป หันมายิ้ม - เราอยู่กันดี.

อธิบาย
1. Match ไอ้หนุ่มหัวไม้ขีด( ชื่อจริง เบน ฮามิล ) เป็นมิวแตนท์วัยรุ่น เคยอยู่ในกลุ่มที่เรียกว่า The Paragons ของสถาบันซาเวียร์ เริ่มแรกมี วูล์ฟเบนเป็นครูฝึกแต่ภายหลังเปลี่ยเป็น แม็กม่า เขามีำพลังไฟและควบคุมไฟได้ พลังของเขาแปลกตรงที่ หัวของเขาจะมีไฟลุกตลอดเวลา
2. Loa สาวรอยสัก( ชื่อจริง อาลาไน ไรอัน ) เธอเป็นมิวแตนท์วัยรุ่น เคยอยู่ในกลุ่ม Alpha Squadron ของสถาบันซาเวียร์ กลุ่มนี้จะถูกฝึกโดย นอร์ธสตาร์ อดีตสมาชิก อัลฟ่า ไฟลท์ รุ่นก่อตั้ง และ ภายหลังถูกเปลี่ยนมาเป็น คาร์ม่า เธอมีำพลังเคลื่อนผ่านวัตถุที่เป็นสสารทั้งมวล ต่างกับชาโดว์แคทที่เดินทะลุได้ตรงที่ วัตถุที่เธอเคลื่อนผ่านจะแตกกระจุยเป็นชิ้น เวลาใช้้พลังรอยที่คล้ายรอยสักบนตัวจะเปล่งแสง
3. Bling สาวร่างคริสตัล ( ชื่อจริง ร็อกซาน ร็อกซี่ วอร์ชิงตัน ) เธอเป็นมิวแตนท์วัยรุ่น เคยอยู่ในกลุ่ม Chevaliers กลุ่มนี้ถูกฝึกโดย แกมบิท ไขกระดูกของเธอสามารถสร้างประกายเพชรมาปกคลุมร่างและยิงออกไปได้
4. พรอดิจี้ ไม่เล่าแล้วนะครับ พูดบ่อยแล้ว
5. The Facility ที่วูล์ฟเวอรีนพูดถึง เป็นโครงการที่ขุดเอาแนวคิดของ โครงการ วีพอน พลัส ที่ล้มเลิกไปมาทำใหม่ และ เอ็กซ์23 เป็นผลผลิตของโครงการนี้ รวมทั้ง Predator X ที่เคยปรากฏตัวในเหตุการณ์เมสไซอาห์ คอมเพล็กซ์