ROBIN LAST ISSUE ราตรีนี้ นกโรบินสิ้นชีพ

 จุดกำเนิดและลางสังหรณ์

 "อะไรที่คุณจะทำ ถ้าคุณอยากตายในวันพรุ่งนี้"
สตรีในชุดราตรีสั้นสีดำเขียนโน๊ตบางอย่าง เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะ สาวใช้ถามว่า ให้ปูเตียงเลยไหมคะ มาดาม ? เธอตอบว่า ฉันยังไม่เข้านอน  สาวใช้ถามต่อว่า งั้นคุณไม่ต้องการช็อกโกแล็ตด้วยใช่ไหม ? เธอรับจากช็อกโกแล็ตมาฟาดเรียบแล้วเขียนโน๊ตต่อ

 โน๊ตใบนั้น เล่าถึงนกน้อย มีตัวหนังสือขนาดใหญ่เขียนว่า ยามตะวันตกดินโรบินสิ้นชีพ

ฮาร์เปอร์ : มาเร็วหน่อยสิ ข้างนอกมันหนาวนะโรบิน

โรบิน : ทำไมครับเจ้าหน้าที่สืบสวนพิเศษ ฮาร์เปอร์ , การเลื่อนตำแหน่งไม่ได้แถมแจ็กเก็ตกันหนาวมาด้วยหรือ ?

ฮาร์้เปอร์ - จากข้่างบนนั้น หวังว่าคืนนี้คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะ

โรบิน - มันคือก็อธแธม ขอบคุณที่ทำให้สัญญาณใช้ได้ตามเดิม , เขา(แบทแมน)จะกลับมา

ฮาร์เปอร์ - นั่นถามหรือว่าบอก 

โรบิน - ทั้งสองอย่าง เหมาะสมกันดี มันควรเป็นอย่างนั้น

ฮาร์เปอร์ - ฉันหวังว่ามันคงเป็นการชวนออกเดท โน๊ตใบนี้ถูกส่งมาหาเราคืนนี้ คุณเข้าใจความหมายของมันไหม

โรบิน - หมายความว่า คุณควรสั่งของหวานห่วยๆ ในเมนู

ฮาร์เปอร์ - ฉันหวังว่าจะทำได้เยี่ยมที่สุด

 ฮาร์เปอร์ : มีความสุขกับการล่านะ
โรบิน : เจมี่ไม่รู้ว่าผมคือนักล่า มีเพียงคนเดียวที่เรียกผมว่า ลิตเติ้ล เบิร์ด ในความหมายของประโยค ตามหาเพลงของเรา คำชื่นชมหนึ่ง ในครั้งแรกที่เราพบกัน  เลดี้ ชีวา ไม่ได้เจอเธอมาพักหนึ่ง ไม่ได้ึิคิดถึงเธอเสียด้วย ข้อมูลสุดท้ายของผมคือ เธอใช้ชื่อ เจด คานารี่ เพื่อช่วยเหลือ ออราเคิล
เธอหายตัวไปตั้งแต่ตอนนั้น นั่นไม่ใช่เรื่องดีของเธอ นั่นหมายความว่า เธอฆ่าคนได้โดยไม่มีใครรู้เหมือนปรกติ

ทำไมนักฆ่าที่ร้ายกาจที่สุดในโลกถึงกลับมาที่ก็อธแธม แล้วเรียกผมออกไปพบ หรือ นี่คือ การทดสอบ ?

 เธอคงต้องการดูว่า ผมสามารถจัดการความรับผิดชอบที่หนักขึ้นกว่าเดิมได้ไหม ? ไม่มีแบทแมน ก็อธแธมก็วุ่นวาย ผมเข้าไปจัดการทันที-- แก๊งเจ้าถิ่นเริ่มเหิมเกริมและตำรวจเข้าต่อต้าน  ดิ๊ก-- ไนท์วิงติดต่อกับทุกๆึคน อัลเฟรดเข้าควบคุมกลุ่มเอ๊าท์ไซเดอร์ตามคำสั่งเสียของบรู๊ซ

ผมเหรอ ? ผมได้ติดต่อกลับคนที่เข้าข่ายคำว่าแฟน ที่ผมอาจเป็นเหตุให้พวกเธอถูกฆ่า เพียงเพราะว่าพวกเธอรักผม และ เพราะผมรักเธอ จึงไม่ยอมให้สเตฟานี่ บราวน์ สวมชุดสปอยเลอร์อีกเลย

อนาคีร์คนใหม่ต้องการหาตัวจริงของผม โจ๊กเกอร์ยังเป็นอิสระอยู่ อนาคีร์คนเก่ายังลอยนวล ทั้งหมดน่าจะก่อปัญหา หรือ เป็นปัญหาไปแล้ว -- ผมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไหนกันแน่

ถ้าชีวิตมันมีเรื่องเต็มไปหมดแบบนี้ แล้วทำไมถ้ำค้างคาวถึงรู้สึกว่าเปล่านัก แล้วทำไมผมถึงรู้สึกเปล่าเปลี่ยวอยู่ในส่วนลึก ...

 เจสันท็อด ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นโรบิน ,อยากเป็นอยู่เสมอ ไม่มีโอกาสเหลืออีกแล้วเพราะบรู๊ซไม่เคยต้องการแบบนั้น ผมเคารพความคิดนั้น แต่ผมเสียใจกับมัน ก่อนที่ผมจะช่วยเจสันจากเจอิล
เจสัน : น่าตกใจนะที่ประตูเปิดค้างไว้

 พวกเขาแซวกันนิดหน่อยและทิม ให้เจสัน เข้าไปฟังข้อความที่บรู๊ซฝากเอาไว้ให้เขา

 สิบนาทีและเขาไม่ได้ืทำลายอะไร เด็กน้อยของพวกเราควรจะเติบโตขึ้น

เจสัน-นั่นเป็นสิ่งที่น่าสนใจ แล้วเขาบอกอะไีรกับนาย ?
โรบิน - ก็ดี มันเป็นสิ่งที่ฉันหวังไว้
เจสัน - นายคงไม่อยากรู้ใช่มั้ย ว่าเขาบอกอะไีีรกับฉัน ? นั่นมันธุระของนาย ถ้ามันเป็นอย่างนั้น ฉันแน่ใจว่ามันตรงกับสิ่งที่นายอยา่กจะได้ยิน

 แต่มันก็เป็นอีกครั้ง ... เจสันมักมีปัญหากับสิ่งที่เขาได้ยิน , แต่เขาไม่เคยคิดที่จะฟัง

 เจสัน : งั้นตอนนี้จะทำอะไร
โรบิน - ฉันมีงาน ในกรณีของนายที่เข้ามา รหัสรักษาความปลอดภัยต้องเปลี่ยนใหม่หลังจากนายก้าวพ้นประตูไปสองก้าว
เจสัน : เยี่ยม ฉันจะไม่เข้ามาอีก ยินดีได้เลย ฉันจะได้เจอนาย เมื่อ ฉันเจอนาย

ขอบคุณมากบรู๊ซที่ปล่อยเขาไว้ให้ดิ๊กกับผม แต่หลังจากคืนนี้ ผมหวังว่าอาจไม่มีเรื่องปวดหัวมากกว่านี้
ด้วยเหตุผลที่ว่า ชิว่า สามารถเผด็จศึกผมได้ ดังนั้น คุณจะทำอย่างไร ถ้าพรุ่งนี้ คุณอาจต้องตาย

คุณจะโทรหา โซแอน วิลกิ้น เด็กสาวที่ถูกทึกทักเอาว่าเป็นแฟนของคุณและ..มันจะไม่เกิดขึ้น คุณจะตัดสัมพันธ์เธอทางโทรศัพท์ , นั่นเป็นวิธีของคนขี้ขลาด

คุณจะโทรหาคนที่ใกล้ชิดเกือบจะที่สุดและได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ไอเวส , คุณจะคุยอะไรไม่ได้มากนัก เพราะ เขาจะทำให้คุณหัวเราะ
จากนั้นมันจะเป็นการโทรที่ยากเย็นที่สุดในบรรดาสายทั้งหมด ถึงหญิงสาวที่คุณรัก , แต่ไม่จะดีไหม
เธอจะทำให้คุณเจ็บ เหมือนกับ ที่คุณทำให้เธอเจ็บ
คุณจะโทรไปหาเธอเพื่อบอกว่าคุณรู้สึกเสียใจเพียงใด(ทั้งที่จริง บางส่วน คุณอาจไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น ) คุณยังหวังว่าสิ่งนั้นจะต่างออกไปจากนี้ได้อย่างไร ( ทั้งที่จริง คุณเลือกปล่อยให้มันเป็นไปแบบนั้น )
แต่เมื่อเธอไม่รับสาย คุณได้ฝากข้อความไว้ไหมล่ะ ?

หรือ คุณได้เลี่ยงไม่ทำมันลงไป ?
ร่อนไปตามกระแสลม อย่างที่ีรู้ดี คุณคงไปได้ไม่ไกลนัก , แต่ขอโอกาสลองสักครั้ง

หลบอยู่หลังหน้ากาก ดำดิ่งลึกลงไปและลึกลงไปในหน้าที่
อนาคตและอนาคตที่ไกลจากบรรดาคนใกล้ชิดทั้งหลาย
..ไปไกลจากอารมณ์อันแท้จริงของมนุษย์

ผมเึคยบอกว่าจะไม่มีวันเป็นแบบเดียวกับแบทแมน ย้ำให้ฟังอีกครั้ง และ ไม่มีทางเป็นอย่างนั้น
แต่ตอนนี้ ผมไม่รู้ .. ถ้ามันจะมีทางเลือกอื่น ..

เขารู้อย่างนั้น ผมรู้อย่างนั้นในตอนนี้ด้วย
ผมจะสามารถหยุด ลินซ์ สการ์รับ คลูมาสเตอร์ หรือ ชิวา ได้อย่างไรด้วย ?
เพื่อหยุดยั้งโจ้กเกอร์หลายครั้งและหลายหน แบทแมนต้องพาตัวเองเข้าสู่ความบ้าึคลั่ง

เพื่อหยุดยั้งบางคนอย่างอนาคีร์
... นี่ผมมาไกลขนาดไหนแล้ว

อะไรที่คุณจะทำ ถ้าคุณเชื่อว่าต้องตายในวันพรุ่งนี้  ผมจะมีชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม จนกระทั่งตาย
.. เธอมาแล้ว
โรบิน - ผมมีเวลายี่สิบนาทีใหุ้คุณที่นี่ชิวา
ชิวา - ทำได้เยี่ยมโรบิน นายถอดรหัสจากโน๊ตของฉันได้
โรบิน - ใช่ มันยากหน่อย ครั้งแรกที่ผมพบ เลิฟลี่ เดธ นั่นคือใน เซนต์ เจอเมี่ยน โฮเตลในปารีส  นี่คือตำแหน่งของนักบุญที่ใกล้เคียงที่สุดในก็อธแธม

ชิว่า : ใช่ เหมาะสำหรับการพักผ่อน จริงไหม ?
โรบิน - ผมไม่ได้สนใจวีรบุรุษที่จากไปแล้ว และ ผมไม่ได้คิดจะตายในคืนนี้
ชิว่า - นายโน้มน้่าวได้เก่งแล้วแต่ยังไม่มากพอ
โรบิน - งั้นก่อนที่ผมจะเตะคุณ คำถามแรกคือ ทำไม ?
ชิว่า - เพราะการ สันนิษฐานของนาน หนุ่มน้อย

... ซี่โครงหักสามซี่ .. เริ่มเจ็บปวด .. อย่าเพิ่งรอสักพัก .. ได้ผลแฮะ
โรบิน มีข้อสันนิษฐานเดียวว่า ถ้าผมไม่สามารถปกป้องกอธแธ็ม ถ้าผมสู้ได้ไม่เก่งนัก ไม่ใช่เพราะขนาด หรือ ประสบการณ์ แต่เป็นเรื่องไหวพริบ แต่ถ้าไม่อย่างนั้น ผมก็ต้องทดสอบว่าผมทำได้ไหม ?

โรบิน - ผมรู้ว่าคุณไปไหนมาก่อนออกจากฮ่องกง คุณเป็นนักฆ่าที่เก่งที่สุดในโบก แต่คุณก็ยังเป็นคน คุณจะปฏิเสธช็อกโกแล็ตที่โรงแรมเดอะรีเจนท์ได้อย่างไร ? ยาพิษจะหมดฤทธิ์ในเวลาที่คุณฟื้นขึ้นมาในห้องขัง เมื่อคุณแหกคุกออกมา ชิว่า กรุณาอย่ากลับมาอีก เพราะคราวหน้า ยาพิษอาจไม่มีวันหมดฤทธิ์

เอาล่ะ คุณช่วยเอาเธอไปส่งหน่อยได้ไหม ?
ไนท์วิง - นายรู้ว่าฉันอยู่นี่
โรบิน - ผมสันนิษฐานเอาน่ะ

 ไนท์วิง -ไม่ ถ้ามันได้ผล ฉันก็ยินดีด้วย แต่ใช้การเพิ่มจังหวะการเต้นของหัวใจของเลดี้ชิว่าเพื่อให้ยาพิษที่มีฤทธิ์ทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงออกฤทธิ์นี่นะ ? นายกล้ามากไอ้หนุ่ม
.. โดยเฉพาะ .. เมื่อเธอเจอกับผมหัวใจเธอจะเต้นแีรงขึ้นสี่จังหวะ .. นั่นเป็นการสันนิษฐานของผม

ไนท์วิง - ทิม เรารู้ว่าจะไปได้สวย ใช่ไหม ?
โรบิน - ใช่ ไนท์วิง ผมรู้

ก็อธแธมซิตี้ จำเป็นต้องมีผู้สืบทอด การคัดเลือกผู้ถูกเสนอชื่อกำลังใกล้ถึงเวลาแล้ว จนกระทั่งตอนนั้น เมืองนี้จะมีผมอยู่ หลังจากนั้นล่ะ อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ? ผมรอเวลานั้น ผมจะมีชีวิตเพื่อเวลานั้นตลอดเวลา ผมหวังว่ามันจะไม่ออกมาแย่ และ ผมจะไม่บอกทุกคนว่า ผมตื่นเต้นขนาดไหน

มันจะเป็นเวลาของ .. โรบินคนใหม่